Syrische nachtmerrie eindigt niet als president Assad aftreedt

Het is onmogelijk om te bepalen welke partij in de Syrische burgeroorlog de meeste gruweldaden verricht. Tijdens de Syrië-top in Zwitserland zal de roep om Assads aftreden luid klinken, maar te vrezen valt dat Syrië zonder hem onherroepelijk afglijdt naar chaos.

Maandag doken verhalen op van nog meer gruweldaden in Syrië, gepleegd door de doodseskaders van president Bashar al-Assad. Een gelekt rapport zou bewijzen dat zeker elfduizend Syriërs ‘systematisch’ zijn vermoord in opdracht van het regime.

De bron: een deserteur uit het Syrische leger met de schuilnaam ‘Caesar’, die duizenden foto’s van slachtoffers maakte om zo te bewijzen dat de executies waren uitgevoerd. De barbaarsheid ervan valt moeilijk te bevatten.

De wreedste

Maar het is tegelijk merkwaardig dat dit voor Assad belastende rapport uitlekt precies een dag voordat oppositie en regime in Zwitserland gaan praten over de toekomst van Syrië. Moet het zo de westerse opinie beïnvloeden, dat Assad de schurk is en dat hij weg moet?

Helaas, zo simpel ligt het niet in de nu al bijna drie jaar durende burgeroorlog. Het is inmiddels lastig om de wreedste partij aan te wijzen in Syrië.

Het leger gooit brandende olievaten op woonwijken en executeert burgers. Oppositiegroepen proberen elkaar uit te moorden met een kalasjnikov in de ene, en de Koran in de andere hand.

Islamitische heilstaat

Het punt waarop het Westen kon zeggen dat het president Assad is die vrede in de weg staat, is allang gepasseerd. Want ook zonder het regime dreigt de oorlog gewoon door te gaan, maar dan tussen de verschillende moslimextremistische groeperingen.

Sommige van deze groeperingen willen van het land een islamitische heilstaat maken – met ongetwijfeld vreselijke gevolgen voor de vele minderheden in Syrië.

Stabiliteit

Tijdens het onderdrukkende bewind van Assad in de jaren voordat de burgeroorlog uitbrak, was er – naast een gebrek aan vrijheid, alom aanwezige corruptie en nauwelijks economisch perspectief – in elk geval stabiliteit en een gewapende vrede.

Hoe luid de roep om het vertrek van Assad de komende dagen ook zal zijn, het wordt steeds duidelijker dat Syrië zonder het Assad-regime afglijdt naar chaos.