Het lijkt soms alsof het Westen zich niet meer bekommert om slachtoffers van islamitisch terrorisme. Maar de afschuwelijke gebeurtenissen in Nigeria hebben tenminste opgeleverd dat we eendrachtig opstaan tegen Boko Haram.
Tien jaar na het huiveringwekkende drama in de Russische stad Beslan waarbij meer dan 1.200 schoolkinderen werden gegijzeld en 336 levens zijn geroofd door islamitische terroristen uit Tsjetsjenië, zijn kinderen opnieuw het slachtoffer van door de islam gëinspireerde terreurgroepen.
De ontvoering van de schoolmeisjes in Nigeria door Boko Haram gaat het denkvermogen te boven en laat de wereld sprakeloos achter. Niet omdat Boko Haram ons verrast. Integendeel: wat die groepering de Nigeriaanse christenen aandoet, is onbeschrijflijk.
Maar het lot van die groep laat de wereld nu eenmaal koud. Of ze nou met machetes worden afgemaakt zoals in 2002 of hun wordt doorgesneden zoals eind 2012 – het doet ons en onze politici niets.
Onnodig lijden
We raken tegenwoordig eerder ontroerd door het lot van biggetjes en schaapjes dan door dat van mensen. Het idiote debat over het onverdoofd ritueel slachten is daarvan een bewijs.
Met dank aan de Partij voor de Dieren discussieerden we maandenlang over het onnodige lijden van dieren en werd de dieronvriendelijkheid van sommige religies breed uitgemeten.
Ook ik vind dat dieren niet mogen lijden, maar wanneer het lijden cruciaal is voor de morele status van wezens, dan mag de mens daarbij niet worden verwaarloosd. Dus dier- én mensvriendelijkheid tegelijkertijd graag.
Als op deze aardbol ook mensen ritueel worden geslacht – met de zegen van Allah en recitaties van koranverzen en zonder dat we daarover in woede ontsteken – dan is er iets flink mis met onze empathie.
Beschaving
Als in landen als Nigeria het lot van mensen niet veel anders is dan dat van dieren en we kijken de andere kant op, wat is dan de waarde van de morele superioriteit waarmee wij onszelf graag op de borst kloppen?
Waarom boeit het de beschaafde wereld in het vrijzinnige Westen niet dat mensen de dood vinden op dezelfde manier als schapen en varkens? Misschien omdat het vrijzinnige Westen tegenwoordig uitsluitend warm loopt voor hogere zaken.
Voor zaken waaruit moet blijken dat wij de hoogste beschavingsrangen hebben bereikt. Het ontroert velen dat wij volksvertegenwoordigers hebben die in het Nederlandse parlement dieren een stem willen geven. Maar het ontroert niemand dat de brandstapels die hier passé zijn, elders nog voorkomen.
Desinteresse
Ik weet niet of het stilzwijgen komt door zelfhaat, machteloosheid, desinteresse of gebrek aan medelijden met christenen.
Misschien denken we dat Nigeria ver weg is, dat het om anderen gaat. Dat wij hier nog veilig zijn en dat onze kinderen hun urine nog niet hebben moeten drinken zoals de uitgedroogde kinderen in Beslan deden in 2004.
Maar Beslan en Syrië zijn zo ver niet. En de Syrische burgers die afschuwelijke aanslagen moeten ondergaan, fungeren slechts als ‘oefenmateriaal’ voor de Grote Oorlog die islamitische terreurgroepen in het Westen willen ontketenen. Dat geven ze ruiterlijk toe in hun publicaties en videoboodschappen.
Geweten
En het onzinnige verhaal dat wij daar gematigde groepen steunen die vrijheid en democratie wensen, helpt niet.
Wie een dode opensnijdt, zijn hart eruit scheurt, daarin bijt en vervolgens lachend op de (schokkende) foto gaat zoals Abou Sakkar deed in Syrië, heeft een grensoverschrijdende geweldsagenda. Zijn broer bevestigde trots tegenover de internationale pers dat zieltjes worden gewonnen en strijders worden gerekruteerd voor de heilige oorlog tegen het Westen.
De ontvoering van de Nigeriaanse schoolmeisjes levert toch nog lichtpuntjes op. Het is een wonder dat de wereld eindelijk eendrachtig opstaat tegen Boko Haram. Het geweten is niet immuun en herrijst uit de dood: islamitische terreur kan ons toch nog raken. Na New York, Madrid, Beslan, Londen, Toulouse, Boston, Nairobi en talloze andere plaatsen waar levens zijn geroofd om aan Allah te offeren, raakt Nigeria ons toch nog.
KGB
Maar met publicitaire aandacht alleen zijn we er niet. Er ligt een fundamenteel probleem ten grondslag aan die terreurbewegingen: hun financiering. Die komt doorgaans uit de Golfregio.
Reconstructies van Beslan door de Russische geheime dienst maakten duidelijk dat gedurende de gijzeling één van de gijzelnemers naar Saudi-Arabië heeft gebeld, waarschijnlijk om te overleggen over het lot van de kinderen. Wie betaalt bepaalt.
Als enige plaatste de Saudische televisiezender Al-Arabia in de nadagen van Beslan vraagtekens bij dit drama. Een mysterieuze Tsjetsjeense politicus werd uitgebreid geïnterviewd over Beslan. Zijn conclusie: het is een samenzwering van de KGB.
Wahhabisme
De Saudische dynastie financiert het merendeel van de internationale terreurbewegingen, ook Boko Haram. De familie Al-Saud heeft sinds de achttiende eeuw de universele verspreiding van het wahhabisme op zich genomen.
En sinds 1902, toen de eerste Saudische koning is gekozen en de basis is gelegd voor het huidige Saudi-Arabië, is ‘imam van de wahhabieten’ de officiële bijnaam van de koning.
We weten erg weinig over het regime van de grootste olieproducent ter wereld. Dat vond de Arabische topregisseur Najdat Anzour ook. Daarom maakte hij King of the Sands, een film over het verhaal achter Al-Saud. De Huffington Post omschreef het als ‘melodramatisch en schokkend’.
De Nederlandse première is aanstaande zondag in Enschede. Ik ben benieuwd naar de geschiedenis van een familie die zo veel liefde koestert voor het ultieme kwaad.