De Amerikaanse president Barack Obama wil in de strijd tegen Islamitische Staat samenwerken met lokale strijdkrachten op de grond. Maar met welke groeperingen dacht Obama eigenlijk zaken te gaan doen in Syrië?
Twee weken geleden bekende Obama nog tot ieders verbazing dat hij nog helemaal geen plan had om IS te bestrijden. Dat was een weinig angstwekkende mededeling voor de IS-leiders.
En na de speech van Obama woensdag zullen ze opnieuw opgelucht adem hebben gehaald: er komen absoluut geen Amerikaanse ‘boots on the ground’.
Want Obama zet al zijn kaarten op lokale groepen voor het vechten zelf: Koerden, het Iraakse leger, sjiitische en soennitische milities. En in Syrië hoopt Washington op ‘gematigde’ rebellen – die nu, na drie jaar vergeefs smeken, wél zwaardere wapens uit Amerika krijgen.
Instabiel
Maar waar zijn die gematigde rebellen in Syrië dan eigenlijk? De twee machtigste rebellengroepen die IS in Syrië kunnen bevechten, Al- Qa’ida-dochter het Al Nusra Front en de islamisten van het Islamitisch Front, zijn bepaald geen democraten met een kalasjnikov.
Ter illustratie van de ingebakken instabiliteit van Obama’s brede anti-IS-front: in Irak rekent Obama op hulp van sjiitische milities die door Iran worden gesteund, terwijl Iran aan de andere kant van het front juist de Syrische president Bashar al-Assad helpt. Gaat dat echt werken?
Koppig
President Obama laat zien dat hij behalve welbespraakt ook heel koppig is: ook al beweegt de Amerikaanse bevolking inmiddels in een heel andere richting – met elke onthoofding van een landgenoot groeit de bereidheid om militairen te sturen naar het kalifaat -, de president blijft volharden in zijn weigering om een nieuwe oorlog te beginnen.
Obama’s minister van Buitenlandse Zaken John Kerry benadrukte gisteren nog eens dat de Verenigde Staten helemaal niet in oorlog zijn met IS – ondanks het steeds herhaalde voornemen om het kalifaat ‘te vernietigen’.
Gekonkel
Maar mocht er, vanwege het gebruikelijke gekonkel in het Midden-Oosten, niets terecht komen van het brede front tegen IS, wat dan?
Obama had de inzet van Amerikaanse grondtroepen natuurlijk niet expliciet moeten uitsluiten als hij inderdaad koste wat kost IS wil wegvagen. Want deze oorlog kan hij niet winnen met bommen en onbetrouwbare bondgenoten alleen.