Europa en Amerika zouden er goed aan doen de Russische invloedssfeer te erkennen. Alleen zo kan er orde ontstaan in de chaos van islamitische terreurgroepen en fascistische regimes.
Het Westen is in een spiraal van negativiteit beland wat betreft de verhouding met Rusland. De heersers van de Russische Federatie zijn bezig om het ultranationalisme als staatsideologie te introduceren.
Dat is voor iedereen, vooral voor de Russen zelf, nadelig en gevaarlijk. Het probleem is ontstaan doordat de wereld buiten Rusland – de Europese Unie en de Verenigde Staten – geen inclusief beleid wilden ontwikkelen jegens Rusland.
Natuurlijk is de Russische ellende in de eerste plaats toe te schrijven aan de stand van zaken in het land zelf. Wat we echter niet uit het oog mogen verliezen, is de interactie tussen Rusland en het Westen.
Dialoog
Verkeerd westers beleid zou de problemen in Rusland alleen maar vergroten. De Russische Federatie wil een ondubbelzinnige erkenning van haar machtssfeer. Het Westen weigert aan deze eis te voldoen via dialoog en compromissen.
De Iraanse islamitische staat en Syrië vormen de achtertuin van Rusland. In beide gevallen is Rusland niet in staat om de islamitische machthebbers in toom te houden. Precies om die redenen moet het Westen de machtssfeer van Rusland erkennen.
De erkenning impliceert de Russische verantwoordelijkheid voor deze gebieden. En dat laatste is in de internationale politiek van eminent belang.
Hoogmoed
Bij het ontstaan van het gewapende conflict in Syrië heb ik in blogs reeds opgemerkt dat de Syrische situatie onder controle moet komen in samenspraak met Rusland. Dat heeft Washington nagelaten.
Hoogmoed regeerde in Washington – met als resultaat de samenkomst van de gewelddadigste krachten in het Midden-Oosten: de Revolutionaire Garde van Iran, en Hezbollah en Islamitische Staat, Al-Nusra plus talloze andere terreurbewegingen.
De vraag of Rusland zelf een van de oorlogvoerende partijen in Syrië is, wordt zelden gesteld in de Europese media. Het antwoord: ja, Rusland is een der strijdende partijen in Syrië.
Bewijzen
Het land is op drie manieren belangrijk bij de burgeroorlog in Syrië:
(1) De Russische Federatie geeft materiële steun aan het regime in Damascus; (2) Het door Rusland bewapende Iran is rechtstreeks betrokken bij de burgeroorlog; (3) De Russische regering is zelf rechtstreeks betrokken bij de Syrische burgeroorlog.
Natuurlijk weten de westerse staten via hun inlichtingendiensten alles over de aanwezigheid van Russen in Syrië. Maar voor die laatste bewering waren tot heden geen bewijzen openbaar.
Satellietbeelden
Kort geleden veroverden de rebellen (het Vrije Syrisch Leger) een militaire basis die door Russische officieren werd gebruikt. De basis werd vooral bemand door Russische inlichtingenofficieren. Er was kennelijk een eenheid van de militaire inlichtingendienst van de Russische strijdkrachten gestationeerd.
De eenheid steunde met satellietbeelden en afgeluisterd materiaal het Syrische leger en de Revolutionaire Garde. In werkelijkheid coördineerden de Russen in de veroverde militaire basis de oorlog tegen de rebellen.
Jihadisten
De Russen zijn waarschijnlijk nauwer betrokken bij de horror in Syrië. Het Kremlin speelt een gevaarlijk spel. Enerzijds houden ze de Tsjetsjenen, hun eigen jihadisten, in de gaten.
In Syrië bevinden zich ook Tsjetsjeense jihadisten die zich bij verschillende islamitische terreurgroepen hebben aangesloten. Maar anderzijds houdt Rusland nauwgezet de beweging van IS in de gaten.
Hoe groter de druk op Bagdad wordt, hoe eerder de Iraakse regering bereid zal zijn om zich tot Rusland te wenden.
Teheran heeft al verscheidene keren geprobeerd om de Irakezen weer in de Russische invloedssfeer te brengen. Kennelijk gaat Rusland ervan uit dat in de nabije toekomst geen westerse grondtroepen in Irak of Syrië zullen worden ingezet.
Terreinwinst
Tegelijkertijd is het regime van Teheran bezig om Jemen op te delen in sjiitische rebellen en Al-Qa’ida-rebellen. Vooral de sjiitische rebellen hebben de afgelopen weken flink terrein gewonnen in de burgeroorlog van Jemen.
Ook dit is een positieve ontwikkeling voor de Russische strategie: waar Iran het voor het zeggen krijgt, groeit de invloed van Rusland.
Het lijkt op de Koude Oorlog: het warme gedeelte van de Koude Oorlog bevindt zich in de Derde Wereld. Dit negatieve spiraal in relatie tot Rusland moet stoppen.
Fascisten
Rusland geeft openlijk steun aan een belangrijk deel van het islamitische terrorisme, namelijk het sjiitische deel. Het Kremlin voelt de ernst van dit spel niet. De islamitische fascisten, van welke fracties dan ook, gehoorzamen de wetten van hun eigen ideologie, die in verre verte rekening houdt met het Russische welzijn. Dit proces zal alleen maar leiden tot meer ellende, ook voor Rusland.
Het Westen moet een conferentie beleggen met Rusland. De fysieke, politieke en economische grenzen van de Russische invloedssfeer moeten worden afgebakend en erkend. Daarbij moeten ook de spelregels worden bepaald.
Ten slotte moet Rusland juist de verantwoordelijkheid krijgen – en dragen – voor zijn eigen invloedssfeer. Het Kremlin zal niet zomaar capituleren door een handelsoorlog.
Er zijn nu drie geduchte tegenstanders van het Westen in de strijdarena: IS/Al-Qa’ida, de islamitische staat van Iran en de Russische Federatie.