Wie in Iran de islam wil vernieuwen, wacht een vreselijk lot

Moslims hebben een keuze tussen twee vertegenwoordigers van de zuivere islam: IS en het islamitische regime van Iran. De ene onthoofdt onschuldige mensen, de andere hangt onschuldige burgers op.

Ketterij is een gevaarlijke beschuldiging. Niet hier in het Westen, elders wel. Ketterij, een afgeleide van het Griekse woord hairesis, betekent keuze. Het Westen heeft geleerd dat ketterij in een vrije samenleving niet strafbaar is.

De religies en de ideologieën kennen hun eigen ketters. De SP is een ketterse beweging ten aanzien van de sociaal-democratie, al is het historisch gezien omgekeerd. De grootste ketters waren de denkers die de dogma’s van een heersende religie hebben ondervraagd.

Freud

Ketters zijn het zout van het intellectuele leven. Een religie zonder ketters is een smaakloze, vormloze samenstelling van ideeën.

Op 24 september werd Mohsen Amir Aslani, 37 jaar oud, in de omgeving van Teheran opgehangen. Acht jaar geleden werd hij gearresteerd.

Aslani was een psychoanalyticus die voortbouwde op zijn eigen interpretatie van Sigmund Freuds droomduiding. Daarnaast gaf hij lezingen die hijzelf als de ‘essentiële weg’ of ‘de essentiële benadering’ noemde. Ook die lezingen waren psychoanalytisch van aard.

Waarom hing het islamitische regime van Iran een psychoanalyticus op?

Ongeloof

Aslani werd gearresteerd op beschuldiging van ketterij. Hij heeft Bid’ah gepleegd. Bid’ah, of beda’t in het Perzisch, betekent de innovatie van essentiële aspecten van de islam. Wie Bid’ah pleegt, is te voortvarend bezig geweest met het innoveren van de islam.

Velen geloven dat Bida’h op essentiële elementen van de islamitische geloofsleer leidt tot ongeloof, ofwel kufr. Dat is volgens de soennitische en sjiitische sharia strafbaar.

De Bid’ah-pleger is geen ex-moslim geworden. Hij of zij is een moslim die wezenlijke elementen van de islam op een niet-conventionele wijze interpreteert. Dat heette in het oude Europa ketterij – een gevaarlijke activiteit. Daarvoor zijn onnodig veel koppen gerold in Europa.

Beul

De Bid’ah-pleger ontwikkelt volgens de aanklagers zijn of haar innovatie, in tegenstelling tot de leerstellingen van de Koran – innovaties die in strijd zijn met de Koran, de basisbeginselen van sharia.

Het tragische lot van een Bid’ah-pleger ligt in het feit dat hij of zij een gelovige moslim blijft. De ketter denkt en gelooft in dezelfde religie als die van de sharia-beul.

U vraagt zich af: wat heeft die arme man gedaan dat als ketterij werd opgevat? Ketterse zaken zijn geen heldere zaken.

Mythologie

Aslani zou de profeet Yunus uit de Koran hebben beledigd. Yunus was volgens de Koran een profeet en een afstammeling van Abraham. Over hem vertelt Allah in Zijn boek een spannend mythologisch verhaal.

En hoe heeft Aslani heeft deze – weinig succesvolle – profeet uit de koran dan wel beledigd? Heeft hij hem uitgescholden? Beledigen in de islam is veel breder dan uitschelden.

Een afwijkende interpretatie die in strijd is met de vaststaande dogma’s is ook een vaak voorkomende vorm van belediging. Uit de Iraanse berichten werd mij niet echt duidelijk wat de inhoud van zijn innovatie en zijn interpretatie van Yunus waren.

Politieke gevangenen

We moeten aannemen dat zijn essentiële benadering van de Koran werd opgevat als een essentiële aantasting van essentiële aspecten van de islam.

Bid’ah en het beledigen van profeet Yunus waren aanvankelijk de enige strafbare feiten die Aslani zou hebben gepleegd. Daarvoor kreeg hij de doodstraf door ophanging. Een tijdje geleden hebben enkele mensenrechtenorganisaties bezwaar gemaakt tegen dit vonnis.

Iran kent op statelijk niveau twee soorten politieke gevangenen: de oppositie, in de ergste gevallen aangeduid als contrarevolutionairen, en ideologische of de andersgelovige (Aqhidati) delinquenten. Aslani valt onder die laatste categorie.

Leugen

Na de bezwaren van de mensenrechtenorganisaties heeft de Iraanse rechterlijke macht een nieuw verhaal geproduceerd: Aslani was ook een zedendelinquent. In het laatste bericht noemde het regime hem zelfs uitsluitend een zedendelinquent.

Hij zou volgens de Iraanse autoriteiten patiënten hebben misbruikt – een leugen. In de Sovjet-Unie werden tegenstanders behandeld als geestelijk gestoorden. Ze zouden geestelijk niet in balans zijn. De veroordeelden werden in een psychiatrische inrichting geplaatst. Het Iraanse regime kiest voor een andere aanpak: alle ketters zijn zedendelinquenten.

Zedendelicten

De grootste zedendelinquenten van Iran werken voor het regime in Teheran. In 2009 werd de wereld opgeschrikt door berichten over systematische verkrachting van politieke gevangenen in het detentiecentrum Kahrizak.

De aangehouden demonstranten, jongens en meisjes, werden verkracht door de inlichtingenmannen van Khamenei. Uiteindelijk moest Khamenei erkennen dat de ondervragers in Kahrizak zedendelicten hadden gepleegd. Niemand is ervoor opgehangen, niemand is ervoor vervolgd.

Stilte

Moslims hebben een keuze tussen twee vertegenwoordigers van de zuivere islam: IS en het islamitische regime van Iran. De ene onthoofdt onschuldige mensen, de andere hangt onschuldige burgers op.

Mohsen Amir Aslani was geen zedendelinquent. Hij werd opgehangen wegens innovatie van de islam. In Iran worden ketters geëxecuteerd en in het Westen heerst daarover stilte.