Afgelopen weekend stierven wederom tientallen zielen die probeerden met een rubberbootje het Italiaanse eiland Lampedusa te bereiken. Het is het zoveelste drama dat nog eens bewijst dat de bestaande Europese grenscontrole en immigratiepraktijk faalt.
Een steeds grotere groep Europese landen heeft sinds 1996 de onderlinge grenzen opengesteld. Inmiddels hebben 26 landen zich aangesloten bij het Schengenverdrag waarin de grensbepalingen staan.
Illegaal
Eerst waren het alleen Noordwest-Europese landen, inmiddels zijn ook Zuid-Europese landen lid. In de praktijk betekent dat: iedereen die illegaal Italië, Spanje, Griekenland of Malta binnenkomt, kan ongestoord door Europa reizen. Daarmee zijn de veilige Noord-Europese landen met hun uitgebreide verzorgingsstaten binnen handbereik gekomen van Afrikanen en Arabieren.
Het is nauwelijks verwonderlijk dat zij, vaak op de vlucht voor oorlog, maar minstens zo vaak op zoek naar economische voorspoed, een poging wagen Zuid-Europa te bereiken.
Lui
Deze situatie heeft Zuid-Europese landen lui gemaakt. Zij bewaken hun grenzen nauwelijks. Immigranten reizen immers toch door naar het noorden. En de meeste immigranten die binnenkomen hebben het recht om in de Unielanden te blijven.
Syrië is door de Unielanden terecht aangemerkt als land in oorlog en dat betekent dat Syriërs automatisch een verblijfstatus krijgen. Dat is nog eens een extra aanmoediging voor Syriërs en anderen om mensensmokkelaars fors te betalen en grote risico’s te nemen om met nauwelijks zeewaardige bootjes en schepen en de oversteek te wagen. Eenmaal op zee in internationale wateren doen ze een noodoproep uit waarna de kustwacht van meestal Italië ze probeert te redden. Dat lukt vaak, maar niet altijd – zo bleek maandag weer.
Veerdienst
Naast de Italiaanse kustwacht hebben Schengenlanden sinds 2004 grensbewakingsorganisatie Frontex in de lucht. Die houdt met schepen, vliegtuigen en helikopters van de Schengenlanden de Middellandse Zee en Europese oostgrens in het oog.
Maar van bewaking is geen sprake: Vluchtelingen en economische immigraten worden na elke noodoproep naar Europees grondgebied gebracht. Zo fungeren Frontex en de Italiaanse kustwacht als een soort veerdienst naar Europa. Een hele gevaarlijke – voor zowel kustwachtpersoneel als immigranten. De Middellandse Zee is bij tijd en wijlen extreem ruig.
Binnengrenzen
Hoe verder? Stap één is het sluiten van de binnen-Europese grenzen en hef Europese grensbewaking op. Dat voorkomt dat immigranten zomaar kunnen doorreizen en zet druk op Mediterrane landen om economische immigranten te weren.
Twee: het mantra van de Verenigde Naties is altijd ‘opvang in de regio.’ Dat is deels al de praktijk. Landen als Jordanië, Libanon en Turkije hebben miljoenen Syriërs ondergebracht. Dat verdient lof. Geef deze vluchtelingen en deze landen ruimhartige Europese steun. Maar een land zoals Saudi-Arabië doet niets. Voer de druk op zo’n land op om te helpen.
Drie: neem niet automatisch mensen uit oorlogsgebieden op. Dit ondermijndt het mantra van ‘opvang in de regio’ en geeft mensensmokkelaars reden om hun ‘diensten’ aan te blijven bieden. Turkije en Jordanië zijn namelijk veilig – daarvoor hoeven mensen niet naar Europa te komen.
Vier: maak afspraken met landen zoals Turkije en Noord-Afrikaanse landen zodat zij immigranten tegenhouden. Daar zal financiële steun tegenover moeten staan.
Sociaal wenselijk
Dit is én goedkoper én sociaal wenselijker. Noord-Europese verzorgingsstaten kunnen niet blijven bestaan als mensen elkaars taal niet spreken en elkaars cultuur niet delen. Immigratie maakt het leven van juist de mensen aan de onderkant van de samenleving moeilijker.
De schoonmaakbranche is het beste voorbeeld. De lonen blijven laag want het arbeidsaanbod is gigantisch want er zijn veel ongeschoolde immigranten voor wie deze sector de enige potentiële legale baan biedt. Daarnaast geldt: immigratie verandert Noord-Europese landen, en niet ten goede. Het aantal misdaden door immigranten en hun kinderen is hoog. Sommigen gaan elkaar nu al alweer te lijf in asielzoekerscentra. En het leidt tot verweesdheid bij de lokale bevolking. Die raakt een deel van zijn thuis kwijt door de import van vreemde culturen.
Echt sociaal
Helaas lijkt er weinig te veranderen. Politici wonen meestal niet in de wijken en dorpen die worden overspoeld door immigranten. Ze willen graag ‘sociaal’ zijn door immigranten op te nemen en sluiten hun ogen voor de vele negatieve gevolgen.
Als zij echt sociaal zouden zijn, zouden ze zelf een Syrisch gezin adopteren, een vliegticket betalen en hen in eigen huis opvangen. Maar dat doen ze niet. En zo gaat het immigratiedrama voort. Met als gevolg: doden in de Middellandse Zee, verweesde samenlevingen en rijke mensensmokkelaars.