Waarom heb ik nog nooit een Amsterdams politicus zich kwaad horen maken over de stedenband van Amsterdam met Turkse steden?
Buitenlandse politiek is ook binnenlandse politiek. De oorlog in de Gazastrook vorig jaar leidde tot een ongekende polarisatie in Nederlandse steden. Linkse partijen in Amsterdam blokkeerden onlangs om ideologische en electorale redenen een voorstel om een stedenband tussen Amsterdam en Tel Aviv tot stand te brengen.
Na de Tweede Wereldoorlog zijn stedenbanden ontstaan als gevolg van een burgerinitiatief. De herinneringen aan de verschrikkingen van de nazibarbarij waren nog vers, maar burgers in bijvoorbeeld Frankrijk en Duitsland vatten het plan op om Franse en Duitse steden te laten samenwerken.
Die samenwerking was niet bedoeld om het verleden te vergeten of te vergoelijken, maar kwam voort uit de overtuiging dat een dialoog mensen bij elkaar kan brengen. Een stedenband impliceert dus niet dat een lokale overheid het eens is met alle opvattingen die leven bij haar collega’s in een zusterstad.
Voor linkse politici is echter alles politiek. Voor hen betekent een gesprek tussen bijvoorbeeld vertegenwoordigers van Amsterdamse homo-organisaties en die van Tel Aviv, dat de stad Amsterdam ook het gehele beleid van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu onderschrijft.
Deze politiseringsdrift voorkomt dus dat vertegenwoordigers van Amsterdam en van Tel Aviv iets van elkaars inzichten leren. Zo houden linkse politici hun monopolie op de moraal in stand. Sovjetleider Jozef Stalin dacht er precies zo over.
De duivel zelve
In een poging de linkse partijen over te halen om toch de stedenband met Tel Aviv te steunen, stelde de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan voor om Ramallah op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever erbij te betrekken. Dat voorstel werd ook van tafel geveegd.
Het ging de linkse partijen kennelijk niet om evenwicht. Koste wat kost moest Tel Aviv buiten de deur worden gehouden. Israël is namelijk de duivel zelve en Nederlanders van Marokkaanse en Turkse komaf, die niet bekend staan om een overdreven begrip voor de veiligheid van Israël, moesten electoraal worden bediend.
Linkse politici zijn meesters in selectieve verontwaardiging. Waarom heb ik nog nooit een politicus in Amsterdam zich kwaad horen maken over de stedenband van Amsterdam met Turkse steden als Istanbul en Izmir? Turkije bezet Noord-Cyprus immers al veertig jaar.
In Istanbul werden onlangs nog homo’s in elkaar geslagen. Kennelijk zit de linkse ijver voor homo-emancipatie niet zo diep. Of wat dacht u van de Amsterdamse stedenband met Peking? Zijn de mensenrechten daar tiptop geregeld? Of de band met Casablanca in Marokko?
In de Westelijke Sahara worden burgers die streven naar zelfbeschikking stevig onderdrukt. Kennelijk hanteren linkse politici voor moslims een andere standaard dan voor Joden.
Proportioneel
Linkse politici zijn blijkbaar niet geïnteresseerd in feiten. Als een recent rapport van de Verenigde Naties (VN) over de laatste Gaza-oorlog vaststelt dat zowel Hamas als Israël oorlogsmisdaden heeft gepleegd, dan krijgt alleen Israël ervan langs.
Pleegde Israël wel oorlogsmisdaden, zoals de VN stellen? Onlangs bezochten Spaanse, Italiaanse, Amerikaanse, Duitse, Australische en Britse hoge militairen Israël om onderzoek te doen naar het optreden van de Israëlische krijgsmacht in Gaza. Zij stuurden hun eerste bevindingen al naar de VN-Commissie die de Gaza-oorlog onderzoekt.
Volgens deze hoge militairen heeft het Israëlische leger proportioneel opgetreden in een oorlog die het niet heeft gewild. Israël heeft er alles aan gedaan om burgerslachtoffers te voorkomen. Palestijnen werden op allerlei manieren gewaarschuwd dat zij hun huis moesten verlaten.
Hamas pleegde wel oorlogsmisdaden, omdat zij er juist op uit was om zoveel mogelijk burgerslachtoffers te maken. De raketten die Hamas afvuurde, maakten echt geen onderscheid tussen soldaten of burgers. Hamas groef ook tunnels om willekeurige Israëlische burgers te ontvoeren of te doden. Hamas-vertegenwoordigers hebben toegegeven dat zij mensen als schilden hebben ingezet. Zo liep het dodental aan Palestijnse kant op tot meer dan tweeduizend.
Linkse partijen willen op lokaal niveau de hele wereld verbeteren. Zij weten dondersgoed dat wereldleiders niet onder de indruk zijn van hun moties in Amsterdam. Maar ja, er moeten kiezers worden geworven.
Elsevier nummer 28, 11 juli 2015