Er wordt in de Europese media gedweept met het migrantenvraagstuk. De emoties, in de media en in de politiek, leiden vooral tot teleurstellingen.
Het migratievraagstuk, met onder anderen duizenden oorlogsvluchtelingen, houdt de gemoederen bezig. Er is een wedstrijd gaande omtrent de vraag wie het krachtigste, meest menselijke gebaar kan maken.
Deze wedstrijd wordt gevoerd in de politiek en de media. Stephan Sanders vatte het migratievraagstuk samen in een paar treffende woorden: ‘De politiek van de sterke foto’s is hachelijk.’
De trieste foto van Aylan Kurdi die op de Turkse kust was aangespoeld, leidde terecht tot verontwaardiging. Niemand is van plan, althans niet bewust, om het trieste lot van Aylan te relativeren.
Spooksteden
Toch representeert de foto van de aangespoelde Aylan geen universele waarheid over oorlogsvluchtelingen uit Syrië of elders.
De spooksteden van Syrië, waar continu wordt gemoord, vertellen ons juist de universele waarheid van de politieke islam. De burgeroorlog in Syrië is weliswaar ontketend door het regime van Assad, maar wordt geïntensiveerd en in stand gehouden door de jihadistische groepen.
Zij leven van deze oorlog. Zonder de Syrische burgeroorlog zouden de jihadisten niet zomaar zo’n groot gebied kunnen veroveren. De wrede executies van andersdenkenden, zoals journalisten, christenen, vrouwen, Koerden, homo’s onthullen juist de essentie van de Syrische waarheid: het jihadistische monster. Deze essentie is tot heden niet gevat in een foto.
Triest lot
De Syrische waarheid valt helaas samen met de Syrische werkelijkheid: het land Syrië is non-existent.
Het aangespoelde lichaam van een Koerdisch kind vertelt op zichzelf niets nieuws. De wereld wist alles van dit drama. We weten echter nog steeds niet wat de precieze omstandigheden waren waaronder het trieste lot van dat kindje is bezegeld.
Er worden daarover nu al verschillende verhalen verteld. Naar aanleiding van deze foto tekende iemand een cartoon die de waarheid van Aylan en de Syrische burgeroorlog visualiseert. Daarop is een rij te zien van Arabische mannen bij het lichaam van Aylan. Ze hebben al een gat gegraven.
Status quo
Dat raakte mij en vermoedelijk velen uit het Midden-Oosten. Het is niet anti-Arabisch. Deze tekening laat de status quo zien. De Arabische en niet-Arabische heersers (dus ook de Perzische en Turkse heersers) van het Midden-Oosten samen met multimiljardairs kunnen en willen slechts een graf graven voor de onschuldige mensen in het Midden-Oosten.
De basismoraal is bij de islamitische heersers van het Midden-Oosten volledig verdampt. De huidige opmars van de politieke islam, in welke vorm dan ook (Al-Qa’ida, IS of het islamitische regime in Iran) heeft daar ook mee te maken.
Zuivere islam
De koningen, sjeiks en terreurleiders zaaien dood en verderf in het Midden-Oosten. De sjeiks zijn nu alleen in staat om een graf te laten graven voor gedode burgers. Die foto was slechts voor het westen van belang geweest.
Niemand heeft zich in het islamitische Iran afgevraagd waarom de Iraanse machthebbers deze misdadige burgeroorlog faciliteren. In het andere land van de zuivere islam, namelijk Saudi-Arabië, werd het evenmin rumoerig. Ook daar vraagt zich niemand af waarom het oliegeld in Syrië wordt uitgegeven voor het in stand houden van een wrede burgeroorlog.
Vergrijzing
Er werd in de Europese media gedweept met het migrantenvraagstuk. De ene groep vindt hen een aanwinst voor Nederland, de andere groep spreekt van een oplossing voor de vergrijzing. En weer een andere groep wil met de asielzoekers onaantrekkelijke vacatures opvullen.
En natuurlijk maken de NOS en andere media reportages om te laten zien dat de Nederlandse samenleving de migranten wil – alsof Nederland naar hen verlangt.
Het is een déjà vu. Al deze beweringen zijn al bekend. Ze zijn zo vaak ingezet in het debat sinds de jaren negentig van de vorige eeuw dat we ook weten dat ze niet of nauwelijks worden bewaarheid.
Bescherming
Ik maak bezwaar tegen al deze beweringen in samenhang met het woord ‘vluchteling’. Vluchtelingen worden verward met migranten. We zien hier de valsheid van de argumenten. Een vluchteling, technisch gezien een asielzoeker, wordt immers niet toegelaten omdat hij een gigantische bijdrage aan de toekomst van Nederland kan leveren.
Een vluchteling krijgt asiel, bescherming, menselijkheid. Niets meer en niets minder. Maar waarom wordt hier toch nog het woord vluchteling gebruikt? Omdat zodra deze argumenten in combinatie met het begrip migrant worden gebruikt, een angstaanjagend visioen verschijnt over mislukte integratie, criminaliteit en werkloosheid.
Emotiepolitiek
De emotiepolitiek leidt niet zelden tot teleurstellingen. Wie in naam van emoties of menselijkheid handelt, kan daar niet tegelijkertijd voorwaarden aan stellen.
In naam van Aylans foto – hij is geen persoon maar een foto – moeten alle asielzoekers worden toegelaten op voorwaarde dat ze ook nog een bijdrage kunnen leveren aan het minimaliseren van de effecten van vergrijzing en openstaande vacatures.
De dubbelzinnigheid van de emotiepolitiek toont geen spoor van gastvrijheid. De immigranten zelf zullen de dupe zijn van deze emotiepolitiek. In Duitsland is de emotiepolitiek al beëindigd.