EU-leiders kondigen een ‘stevig en eerlijk gesprek’ aan met de Turkse president Erdogan, die EU-lidmaatschap wil in ruil voor opvang van Syrische migranten. Erdogans eisen zijn ronduit immoreel, en Europa moet zich niet laten gijzelen.
De migranten komen via de islamitische buurlanden van Europa de Europese Unie (EU) binnen. Een deel van hen komt via Libië, waar een effectieve centrale staat ontbreekt.
Er valt niemand iets te verwijten. De grenzen staan wijd open, en tot op heden heeft de EU niet de wil getoond om concrete maatregelen te treffen. We zijn al bijna vergeten dat het aanvankelijk ging om rubberbootjes uit Libië. Dat overheerste in alle berichtgeving.
Ongekend
Alleen al sinds begin dit jaar zijn meer dan zeshonderdduizend mensen illegaal Europa binnengekomen. Dat zegt Fabrice Leggeri, de directeur van Frontex, het EU-agentschap voor grensbewaking.
De mensen van Frontex zijn de Europese grensbewakers, maar ze hebben dus niets bewaakt. Volgens Leggeri hebben we te maken met een ongekende migratiecrisis, ‘de grootste in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog’.
Plotseling verschoof alle aandacht richting Turkije. Alsof iemand daar op een dag het nut van de migratiecrisis in Europa ontdekte.
Illegaal
Tienduizenden migranten komen uit Turkije naar Europa. Ik vroeg me steeds af hoe dat mogelijk is. De Turkse regering is in staat om binnen een paar uur honderden mensen te arresteren wegens terroristische activiteiten, maar zij is niet in staat om haar grenzen effectief te bewaken. Hier en daar heb ik de vraag gesteld waarom Turkije de eigen grenzen niet goed bewaakt.
Ik weet dat de Turkse regering de grenzen met Iran perfect bewaakt, slechts een enkeling kan deze grens illegaal overschrijden.
Helemaal aan het begin van de burgeroorlog in Syrië schreef ik dat de Turkse leider Recep Tayyip Erdogan bezig is om een humanitaire ramp te creëren door bij de grens met Syrië vluchtelingenkampen op te zetten.
Moslimbroeders
Precies op grond hiervan vroeg Erdogan het Westen telkens om concrete militaire maatregelen tegen de Syrische president Bashar al-Assad. Assad moest van Erdogan, de informele leider van de Moslimbroeders in Turkije, ten val worden gebracht.
De Volkskrant en elsevier.nl melden dat Turkije van Erdogan in ruil voor opvang van Syriërs lid van de EU wil worden.
EU-president Donald Tusk zegt dat de Unie bereid is om over alles te praten met Turkije, maar dat het land zijn grenzen beter moet bewaken: ‘Er moet een eind komen aan de situatie waarin honderdduizenden vluchtelingen uit Syrië en Irak via Turkije naar Europa komen.’
Lachen of huilen
Ik weet het niet meer of ik hierom moet lachen of huilen. Erdogan chanteert en gijzelt Europa, terwijl de voorzitter van het Europese Parlement Martin Schulz zegt dat de Unie ‘stevige en eerlijke’ gesprekken gaat voeren met de Turkse president. In werkelijkheid is onze Unie helemaal niet in staat om stevige en eerlijke gesprekken te voeren met Turkije. Dat weet Erdogan als geen ander.
Voorlopig gaat het ook om 1 miljard euro die Turkije wil ontvangen voor de vluchtelingen. Maar nu al worden door internationale organisaties miljoenen besteed aan vluchtelingen in Turkije. Geeft Erdogan de Syrische vluchtelingen kinderbijslag, scholing, gratis gezondheidszorg en uitkeringen?
Nee. En toch beweert hij dat de vluchtelingen hem 7 miljard euro hebben gekost. Ook aan liegen zijn redelijke grenzen.
Stevig gesprek
Als de vluchtelingen zo goed worden ontvangen in Turkije, waarom willen ze dan massaal naar het welvarende deel van Europa?
Ik zal de Unie vertellen hoe een stevig gesprek eruitziet. De Turkse regering is verplicht zijn grenzen te bewaken, en daartoe is ze heel goed in staat. Doet Turkije dat niet, dan dient Europa van de andere kant, de Europese kant, de grenzen te bewaken.
Bovendien moet de Turkse regering dan worden gestraft voor haar vijandige gedrag: het ongedaan maken van de voordeeltjes die Turkije van Europa kreeg. Wat het lidmaatschap van de EU betreft: NEE, niet onder leiding van Erdogan.
Crisis
Hij wil de EU gebruiken om, net als een aantal jaren geleden, de Turkse kiezers te verleiden om op hem te stemmen. Erdogan en zijn fundamentalistische partij verkeren in een crisis. Ze hebben de verkiezingen verloren en waren niet bereid met de winnaar een regering te vormen.
Binnenkort gaan de Turken daarom opnieuw naar de stembus. De Europese Unie moet Erdogan niet nogmaals aan een overwinning helpen.
Immoreel
Ook Erdogans eis dat in ruil voor de opvang van Syriërs de Turken makkelijker Europa in moeten kunnen, is ronduit immoreel.
Niet de Syrische vluchtelingen, maar de Turken die Europa moeten binnenstromen. Dat is wat Erdogan vraagt. Turkije mag Europa niet in een crisis storten.
Een stevig en eerlijk gesprek met de sultan van Turkije.