Alle islamitische aanslagen zijn gericht op onze leefwijze, op vrijheid, gelijkheid en solidariteit. Alles wat de vrije en creatieve mens schept, is in de ogen van islamisme een ontkenning van de absolute heerschappij van Allah. De aanslag in Nice was geen aanslag op ‘de decadentie’, zoals de Volkskrant schrijft, maar op onze manier van leven.
De horror in Nice en daarna het gewelddadige tumult in Turkije. Een zeventienjarige Afghaanse, of toch een Pakistaanse Pashtun, volksverhuizer (asielzoeker) viel in Duitsland passagiers van een trein aan met een bijl en mes.
Aanslagen met vervoermiddelen zijn niet nieuw
Hij was een aanhanger van terreurbeweging Islamitische Staat (IS). Dit soort aanslagen hebben we al eerder gezien in Israël: met auto’s, graafmachines, messen en andere middelen werden en worden de Israëlische burgers aangevallen.
Al eerder had IS zijn aanhangers opgeroepen om alle mogelijke middelen te gebruiken voor het plegen van aanslagen. Daarvoor hoeven ze aan zelfbenoemd kalief Abu Bakr Al-Bagdadi geen toestemming te vragen.
Wie door IS wordt geïnspireerd, mag aanslagen plegen om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Dat is de nieuwe realiteit waarmee de inlichtingendiensten en de speciale eenheden moeten werken.
Viering van de vrijheid
Mohamed Lahouaiej Bouhlel, de aanslagpleger in Nice,was volgens de Franse autoriteiten in een korte tijd geradicaliseerd. Dat lijkt op andere recente gevallen in de westerse wereld.
Hij reed met een vrachtwagen op 14 juli tijdens de Franse nationale feestdag in op een feestvierende mensenmassa. De nationale feestdag Quatorze Juillet werd een regelrecht drama voor 84 burgers.
Deze feestdag verwijst naar de Franse revolutie, waarbij gevangenen uit de Bastille bevrijd werden. Terwijl op deze dag de Fransen de bevrijding uit de gevangenis vieren, doodde een moslim die in de gevangenis van de islam opgesloten zit, tientallen burgers. Wat een omgekeerde geschiedenis!
Bouhlel inspecteerde de boulevard tweemaal, volgens Franse media. Ook uit de camerabeelden blijkt inderdaad dat hij de Promenade des Anglais op 12 en 13 juli tot tweemaal toe zeer grondig had onderzocht. Velen verbaasden zich over het middel dat in Nice voor de aanslag werd gebruikt: geen wapen, geen explosieven, zelfs geen messen.
Waarschijnlijk zijn deze mensen de aanslagen van 9/11 vergeten. Ook daar gebruikten de daders middelen die niet voor een aanslag, maar voor vervoer waren bedoeld: vliegtuigen. En zoals ik al heb opgemerkt, worden auto’s ook voor aanslagen gebruikt in Israël.
Iets anders heeft mij wel verbaasd. Op de site van de Volkskrant stond een opmerkelijk artikel over de aanslag in Nice: Aanslag op de decadentie. 84 doden bij aanslag in Nice. Dit was geen opiniestuk, maar redactionele berichtgeving.
Decadentie? In het artikel werd dan de ‘decadentie’ als rechtvaardiging voor deze aanslag uiteengezet: ‘De Promenade – in de volksmond vaak afgekort tot ‘Prom’ – is een toeristische trekpleister, en loopt vanaf het vliegveld van Nice langs de hele ‘Baie des Anges’ – de baai der engelen. Het is de toegangsweg naar de Franse Riviera zoals beschreven in F. Scott Fitzgeralds Tender Is the Night, naar het decadente Frankrijk van het festival van Cannes.’ In de logica heet deze methode reductio ad absurdum.
Volkskrant zoekt absurde rechtvaardiging
Bij het filmfestival van Cannes worden toch de beste films en vooral ook kunstfilms vertoond. Is het decadent om films en kunstwerken te produceren en te vertonen?
Is het een teken van decadentie om het leven te vieren? Dat was geen aanslag op de decadentie, evenmin als 9/11 een aanslag was op het kapitalisme. De aanslag in Madrid was ook geen aanslag op treinen en metro’s. Alle islamitische aanslagen zijn gericht op onze leefwijze, op vrijheid, gelijkheid en solidariteit, elementen die ook nog letterlijk op Quatorze Juillet worden gevierd.
Het zijn in waarheid nihilistische aanslagen op het leven. Ze haten ons, omdat onze manier van leven geen ruimte biedt voor de absolute waarheid van de islam, die heel het leven domineert.
Bovendien vinden zij dat de islam met zijn koran het sublieme op aarde is. Alles wat de creatieve en vrije geest schept, is in hun ogen een ontkenning van de heerschappij van Allah op aarde en is daarom een teken van verdorvenheid.
Ze vernietigen de oude monumenten, niet omdat het behoud daarvan een teken van decadentie is, maar omdat ze de afgoderij willen uitbannen. De jaloerse en haatdragende Arabische godheid tolereert de vrije en creatieve mens niet.
De redacteur van de Volkskrant had niet naar een absurde en vooral valse rechtvaardiging moeten zoeken voor een jihadistische aanslag op weerloze burgers.
En de decadentie? Er is decadentie, dit wordt door niemand ontkent. Maar welke rol speelt de decadentie in dit geheel? De westerse wereld is decadent geworden bij het verdedigen van vrijheid, gelijkheid en solidariteit. Door decadentie wil men niet meer optreden waar juist de vijanden van vrijheid zich hebben ingegraven.
Ook de redacteur van de Volkskrant moet begrijpen dat de islamist zijn misdaden op grond van zijn salafistische geloof rechtvaardigt. Het is zonder meer een teken van de decadentie om de decadentie als een rechtvaardigingsgrond aan te voeren voor een massamoord.