De Amerikaanse verkiezingen krijgen een bizarre wending. Hillary Clinton dreigt de laatste restjes van haar geloofwaardigheid te verliezen, nu zij draait over haar ziekte.
De Clintons worden in Amerika beschuldigd van corruptie door misleiding van anderen en misbruik van hun posities. Eigenlijk hebben Bill en Hillary een moeizame relatie met de waarheid.
Dat blijkt onder meer uit de emailaffaire, de aanslag op de Amerikaanse ambassade in Benghazi en de kwestie rond de Clinton Foundation. Maar ook tijdens de verkiezingscampagne in 2008 werd zij door het campagneteam van de toenmalige presidentskandidaat Barack Obama betrapt op ernstige leugens. Bij een bezoek aan de Balkan in de jaren negentig van de vorige eeuw zou zij in een vuurgevecht zijn terechtgekomen. Daar bleek niets van te kloppen.
Elsevier verkiezingsavondOp woensdag 19 oktober, de avond van het derde tv-debat, praten we over de ‘grootste show op aarde’ tijdens de derde American Dreamers-avond in de Rode Hoed in Amsterdam. Met onder anderen Koen Petersen en de Amerikaanse diplomaat Shawn Crowley. Meer weten en tickets>
Clinton meester in manipulatie
Hillary Clinton is een meester in het manipuleren van het publiek. Ze liep een hersenschudding op, maar ze ontkende in alle toonaarden dat er iets aan de hand was. Ook afgelopen zondag was er volgens haar niks aan de hand, toen zij in New York tijdens de 9/11-herdenking bijna flauwviel. Het establishment nam het meteen voor haar op. Maar twee dagen later moest het campagneteam toegeven dat zij aan een longontsteking lijdt. Hillary Clinton heeft, net als haar man, dus een moeizame relatie met de waarheid. Maar dat interesseert The Washington Post en vergelijkbare media niet. Dat is erg dom en ook nog eens contraproductief.
The Washington Post had al op 22 juli in een hoofdredactioneel commentaar geschreven dat de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump een gevaar is voor Amerika. De hoofdredactie riep de burgers op om niet op hem te stemmen. Dat is ongewoon, omdat het te vroeg was om een oordeel te kunnen vellen over de kandidaten en vooral over hun beleid. Bovendien hadden er op dat moment nog geen debatten plaatsgehad – nog steeds niet trouwens. Dat alles weet ook The Washington Post: ‘Any one of these characteristics would be disqualifying; together, they make Mr. Trump a peril. We recognize that this is not the usual moment to make such a statement.’ Een bizarre journalistieke interventie.
Journalistiek in verlegenheid gebracht
De krant noemt een aantal redenen waarom Amerikanen niet op Trump mogen stemmen. Hij zou bijvoorbeeld onervaren zijn. Maar dat was president Ronald Reagan ook. Obama had evenmin bestuurlijke ervaring. Presidentskandidaat George W. Bush wist in 2000 weinig van het buitenlandbeleid. Hij wist zelfs niet waar Pakistan lag. De krant heeft ook bezwaren tegen Trumps analyse van de Amerikaanse problemen en de oplossingen die hij aandraagt. Daarover bestaan inderdaad uiteenlopende meningen.
Is een krant dan een politieke partij die de natie moet behoeden en redden voor een verkeerde probleemanalyse met de daarbij behorende foute oplossingen? Helaas gedraagt deze krant zich als de huiskrant van de Democraten. Dat mag. Maar daarmee wordt de journalistiek in verlegenheid gebracht. De geloofwaardigheid en de betrouwbaarheid van het medium is ook daarmee ernstig aangetast.
Trump geen dreiging voor democratie
Eigenlijk vindt The Washington Post dat Trump een onnozelaar is, die de democratie in Amerika aan de rand van de afgrond zou brengen. Het is net niet ‘Het complot tegen Amerika’ van Philip Roth waarin een antisemiet, met nazisympathieën Charles A. Lindbergh de president van Amerika zou worden. De werkelijkheid is aanzienlijk genuanceerder dan wat Roth in zijn roman beschrijft. Het boek is wel een meesterwerk. We moeten echter niet in fictie, maar in non-fictie leven. Er zijn terechte kritieken op de gedraging en de gedachten van Trump, maar daarmee is hij nog niet een allesvernietigende dreiging voor de democratie.
Ook wordt Trump verweten dat hij arrogant is. Sinds wanneer is arrogantie een handicap om een hoge politieke functie na te streven? Er lopen nogal wat arrogante politici in de wereld rond. Ook presidentskandidaat Hillary Clinton wordt door haar tegenstanders gezien als een zeer arrogant figuur. Nu Clintons ziekte openbaar is, ontstaat de vraag hoe de verkiezingen zouden kunnen verlopen. Volgens het statuut van de partij moet het nationale comité bijeenkomen als de presidentskandidaat niet aan de verkiezingen zou kunnen deelnemen.
Dan moeten ruim 200 topbestuurders van de Democraten een kandidaat aanwijzen. Nu al wordt in de media gesuggereerd dat de vicepresident Joe Biden de meeste kans maakt om als presidentskandidaat worden aangewezen. In dat geval mag het Congres besluiten om de verkiezingen voor een paar weken uit te stellen om zo de nieuwe kandidaat de gelegenheid te bieden om zijn campagne te organiseren. Of dat gaat gebeuren, is zeer de vraag omdat daarvoor zonder de Republikeinen geen meerderheid kan worden gevormd. Maar zover is het nog niet gekomen.
Clinton negeerde dringend advies van haar arts: ‘Dacht dat het wel meeviel met longontsteking’.
Establishment kiest verkeerde strategie
De kansen van Donald Trump om de president van Amerika te worden, groeien met de dag. Het is nu aan de Republikeinen om te laten zien dat ze achter Trump staan. Hij moet zich dan wel met intelligente en degelijke Republikeinen omringen, want anders zou hij de verkiezingen kunnen verliezen. De meeste Amerikaanse media hebben, in hun strijd tegen Trump, voor een verkeerde strategie gekozen door blindelings achter de Democraten aan te lopen. ’Trump is unfit to serve as president,’ praatten zij Clinton en Obama na.
Het ironische is nu dat juist Hillary Clinton unfit is om president van Amerika te zijn. En dat klopt ook: Hillary is echt ziek.