De wil van het Franse volk staat vast. De verkiezingen zijn voorbij. Toch is niet helder wat de wil van het volk precies is. De interpretatie van de wil van het volk is even belangrijk als de verkiezingen zelf, schrijft Afshin Ellian.
De strijd om de interpretatie van de wil van het volk is niet langer een nationaal vraagstuk. Europese politici kennen zin en betekenis toe aan de uitslag van de Franse verkiezingen. De eurofielen zien in de uitslag van de Franse verkiezingen een duidelijk teken van de wens om de Europese Unie te federaliseren.
Establishment heeft verloren
Om de wil van het Franse volk te interpreteren, moeten we de winnaar en verliezer(s) onder de loep nemen. Het establishment in de vorm van de bestaande politieke partijen heeft verloren. De conservatieven en de sociaaldemocraten zijn verslagen door iemand die gedeeltelijk als buitenstander kan worden aangemerkt. Deze verliezers waren niet voor een federaal Europa.
De grote verliezer van de Franse verkiezingen is natuurlijk Marine Le Pen. Maar haar Front National haalde wel een derde van de Franse stemmen. Dus, een derde van de Franse kiezers koos voor een antifederaal beleid. Eigenlijk was dat een anti-EU keuze.
Le Pen koos net als PVV voor links sociaaleconomisch beleid
De partij van Marine Le Pen verkeert nu in een crisis. Le Pen koos in navolging van de PVV in Nederland voor een links sociaaleconomisch beleid. Haar partij moest concurreren met de extreme linkse beweging en met ‘gewoon links’, de sociaaldemocraten. Front National miste een eigen benadering omtrent de verzorgingsstaat. De links nationalistische agenda leverde Le Pen niet meer dan een derde van de stemmen op.
De Jeanne d’Arc van het Front National, Marion Maréchal-Le Pen, representeert juist het rechtse economische beleid, dat is gericht op de middenklasse. Op den duur zou zij de opvolgster van Marine Le Pen zijn. Zij is een nichtje van Marine Le Pen en is al Kamerlid (lid van de Assemblée Nationale). Zij is heel jong, 27. Maandag werd bekend dat zij uit de politiek stapt. De troonswisseling in het Front National gaat niet door. De partij schijnt op een monarchale wijze georganiseerd te zij.
Geen katholiek conservatisme
Marion Maréchal-Le Pen is een katholieke conservatief: tegen homohuwelijk, tegen immigratie en tegen nog een aantal andere zaken. Bij haar horen we de echo van het zuidelijke katholicisme uit de negentiende eeuw: bescherming van de eigen identiteit van Frankrijk tegen het internationalisme van links en liberalen. Maar dat probeerde de oprichter van Front National ook, Jean-Marie Le Pen. Dat was bij de presidentverkiezingen van 2002. Maar Frankrijk is een modern land waar geen meerderheid kan worden gevonden voor een terugkeer naar het katholieke conservatisme.
Het warrige verhaal van Marine Le Pen over de euro en de EU maakte de Fransen bang. De Franse bevolking wil de euro niet opgeven. Evenmin zijn ze voor het verlaten van de EU, wel voor het inperken van de EU. Bovendien heeft het links protectionistische beleid van Le Pen nogal overtuigende concurrenten aan de linkerzijde van de Franse politiek. Wat Frankrijk mist, is eigenlijk een rechts-liberale beweging. Maar dat durfde Marine Le Pen niet aan. Nu wil de verliezer van de presidentsverkiezingen zichzelf opnieuw gaan uitvinden: wellicht met een nieuwe naam.
Fransen wilden slechts Le Pen wegstemmen
Emmanuel Marcon is de winnaar van de verkiezingen. Maar wat heeft hij gewonnen? Macron heeft niet gewonnen, omdat hij een beter beleid belooft. Hij heeft evenmin gewonnen, omdat hij een charismatische uitstraling heeft. Hij heeft gewonnen, omdat de andere partijen Fransen opriepen om op hem en niet op Le Pen te stemmen. Sociaaldemocraten en conservatieven hebben niet op Macron gestemd voor de federalisering van Europa. Daarvan zijn ze geen voorstanders. Ze wilden slechts Le Pen wegstemmen.
Bij het wegstemmen van Le Pen keerden alle partijen zich tegen een haar uitgangspunten: het nationalistische protectionisme, het warrige verhaal over de euro en de extreemrechtse elementen in Le Pen. Eigenlijk hebben ze gestemd voor de status quo. De sociaal-liberalen moeten de overwinning van Macron niet mythologiseren. Het is niet de overwinning van de Europese Unie. De overwinning is de overwinning van status quo. Als de liberaal-conservatieven een goede kandidaat hadden gehad, had Macron niet gewonnen.
Macron doet alsof de Fransen op zijn economische en Europese beleid hebben gestemd. In werkelijkheid hebben twee derde van de Franse kiezers bij deze verkiezingen één persoon weggestemd: Marine Le Pen.
Wat was de wil van het volk? Dat was doormodderen en voortbouwen op het bestaande. De federaliseringsdroom van Macron mist de draagvlak in en buiten Frankrijk.