Clintons ‘betreurenswaardigen’ sloegen terug

Een pet met de beeltenis van de nieuwe Amerikaanse president, Donald Trump - bron:AFP

Lang deden zijn concurrenten lacherig over Donald Trumps deelname aan de slopende presidentsrace die dinsdagochtend ten einde is gekomen. Toch won Trump eerst de voorverkiezingen en nu dus ook de hoofdprijs in de eindstrijd met Hillary Clinton, schrijft Rik Kuethe.

Zij zal ondanks haar (ook door Trump) geprezen uithoudingsvermogen waarschijnlijk nooit de eerste vrouwelijke president van Amerika worden. De teleurstelling hierover was allicht zo groot dat zij, geheel tegen de traditie, geen speech gaf waarin zij de winnaar feliciteerde, maar stilletjes wegsloop van het toneel.

Weerzin tegen het establishment zit diep

Trumps overwinning toont hoe diep de weerzin tegen het establishment steekt. Die weerzin wordt gevoeld door een groot deel van het electoraat, zowel links als rechts.

Hillary Clinton en haar Democratische Partij zijn de belangrijkste protagonisten van dat establishment. De Democraten hadden bijvoorbeeld in de staat Ohio de groep teleurgestelde blanke kiezers geheel afgeschreven.

De ‘betreurenswaardigen’ sloegen terug

Ook in andere swing states rekenden de Democraten erop dat andere kiezersgroepen – zwarten, Latino’s, vrouwen – talrijk genoeg waren om het zonder de blanke arbeiders en blanke middenklasse te redden.

Maar de deplorables, de ‘betreurenswaardigen’ zoals Clinton ze geringschattend noemde, sloegen terug door massaal op de outsider te stemmen.

Wachtwoord voor Witte Huis is nog altijd Change

Trumps parool is dat hij Amerika weer groot zal maken. Hij belooft ingrijpende veranderingen. Die belofte deed Barack Obama acht jaar geleden ook. Het wachtwoord van het Witte Huis luidt nog altijd Change. Obama is populair, maar van die verandering is niet veel terecht gekomen. Trump belooft, met een andere agenda, diepere voren van verandering door de akker van Amerika te trekken.

Voor alle zwartkijkers die nu roepen dat de wereld wankelt: de campagne is voorbij en getuige Trumps ingetogen overwinningsspeech de campagneretoriek wellicht ook. De nieuwe president moet worden beoordeeld op zijn daden, en niet op alles wat hij heeft gezegd tijdens zijn ongekend felle strijd met Hillary Clinton.