Wat goed dat eindelijk een democratisch gekozen regering ‘nee’ zegt tegen de tiran Erdogan, schrijft Afshin Ellian. Hopelijk geeft deze confrontatie de democratische krachten in Turkije nieuwe moed.
Na de arrestatie van Ebru Umar, de migrantenstroom via Turkije, de zaak rond de Duitse komiek Jan Böhmermann in Duitsland, en de kliklijn van de diplomatieke posten van Turkije in Nederland heeft de gespannen verhouding tussen Turkije en Nederland nu een kookpunt bereikt.
Het kabinet kwam tot een unieke beslissing: het intrekken van het landingsrecht voor een Turkse minister. Mevlut Cavusoglu van Buitenlandse Zaken mag ons land niet in om hier Turkse Nederlanders aan te moedigen ‘ja’ te zeggen tegen de grondwetswijziging in Turkije. Daarover is een referendum op 16 april.
Erdogan de mensenrechtenschender
In juli vorig jaar had in Turkije een amateuristische poging tot een staatsgreep plaats. Tot op heden is niet helder wie precies verantwoordelijk is voor de staatsgreep. Vervolgens arresteerde de Turkse regering tienduizenden burgers. Duizenden academici en rechters werden ontslagen. De regering bracht ook nog een grote zuivering op gang in het onderwijs, de rechterlijke macht, de politie en het leger. Deze zuivering kent zijn weerga niet in de Turkse geschiedenis.
De rechten van de mens werden sinds de mislukte coup in Turkije op grove wijze geschonden. Volgens een rapport van mensenrechtenorganisatie Amnesty International zouden arrestanten die na de mislukte coup in Turkije zijn opgepakt, worden ‘geslagen, gemarteld en in sommige gevallen verkracht’. Amnesty riep Turkije tevergeefs op om onmiddellijk onafhankelijke waarnemers toe te laten om de situatie te controleren. De Europese Unie, de Unie van waarden heeft daartegen niks gedaan. De tiran van Turkije, Recep Tayyip Erdogan ging door met zijn mensenrechtenschendingen – ook in Koerdisch gebied.
Alle oppositie is monddood gemaakt
Enige vorm van politieke of intellectuele oppositie staat de Turkse regering niet toe. In Turkije van Erdogan bestaat de facto geen mogelijkheid om op een vreedzame wijze oppositie te voeren tegen het bewind van Erdogans AKP-partij. In Turkije van Erdogan bestaat evenmin persvrijheid. Niemand weet er wat er precies gebeurt. Het is simpelweg oncontroleerbaar.
Onder deze omstandigheden wenst Erdogan de Turkse grondwet te wijzigen naar een presidentieel systeem waarin de macht rond zijn eigen persoon geconcentreerd is. Zijn tegenstanders noemen dit het legaliseren van een dictatuur. Na deze wijziging kan Erdogan afrekenen met de top van de rechterlijke macht die conform het Europese Verdrag ter Bescherming van de Rechten van de Mens uitspraken doet.
Na de grondwetswijziging kan Erdogan zelf zonder de bemoeienis van het Turkse parlement of de rechterlijke macht de opperrechters benoemen. Niets, en werkelijk niets meer kan de dictatoriale heerschappij van Erdogan en zijn partij tegenspreken of tegenwerken. Wanneer de grondwetswijziging wordt aangenomen, kan Erdogan in principe tot 2029 aanblijven.
De Turkse democratie was al dood en wordt nu begraven
De Turkse regering wil campagne voeren in de Europese steden waar veel Turken wonen. Zoals Rotterdam. Volgens het Duitse dagblad Die Welt mag de Turkse regering geen campagne voeren in het buitenland. Het is in strijd de Turkse kieswet. Het Duitse Constitutionele Hof bepaalde dat de regering buitenlandse politici mag verbieden om activiteiten in het land te ontplooien. Het heeft volgens het Hof niets te maken met de vrijheid van meningsuiting: ‘Er is geen automatisch recht van buitenlandse politici om hun functies in Duitsland te vervullen,’ aldus de Duitse rechters.
Het is niet onbegrijpelijk dat de Turkse regering haar eigen wetten niet serieus neemt. Als ze dat wel deden, kon Erdogan onmogelijk verder regeren. De Turkse politie- en inlichtingendiensten hebben met een beroep op de noodtoestand elke vorm van campagne tegen de grondwetswijziging onderdrukt. Nog maar eens gezegd: Turkije is een onvrij en ondemocratisch land.
De Turkse democratie is al dood, en met deze grondwetswijziging wil Erdogan haar begraven. Nederland kan regeringsfunctionarissen van een ander land tegenhouden als zij hier politieke activiteiten willen ontplooien. Daarbij kan de regering een beroep doen op openbare orde en veiligheid. Met deze beslissing heeft de Nederlandse regering bewezen dat de Europese democratieën zich niet moeten laten chanteren door een despoot.
Wat een domme en brutale despoot
De Nederlandse regering bood Turkije aan in een kleine zaal voor een beperkt aantal Turken een bijeenkomst te houden. In de regel kan zo’n bijeenkomst in de ambassade van Turkije worden gehouden. Maar de Turkse regering dreigde Nederland met sancties. Wat een domme en brutale Turkse despoot.
Sancties? Wat willen ze doen? Willen ze de export van de Turkse kaas voor de consumptie van de Nederlandse Turken soms verbieden? Meneer Erdogan heeft intussen het woord nazisme ontdekt. Het is werkelijk treurig en lachwekkend tegelijk.
Deze confrontatie geeft de democratische krachten in Turkije hopelijk weer wat moed. Eindelijk wordt de tiran van Ankara tegengesproken.
Hulde aan onze regering: een inreisverbod voor de Turkse tirannie!