Emmanuel Macron werd een jaar geleden in een wolk van optimisme en Europees vooruitgangsdenken gekozen tot president van Frankrijk. Hij omlijstte zijn verkiezingsspeech met Beethovens Ode an die Freude, het semi-officiële Europese volkslied. Na zijn installatie reisde Macron meteen naar Berlijn, naar bondskanselier Angela Merkel, als initiatie voor de door zowel hem als haar zo gewenste Europese opleving onder Frans-Duitse leiding.
Macrons overwinning markeerde een jaar geleden het blokkeren van de opmars van de Europese ‘rechts-populisten’, die zowel de Britse uittreding uit de Europese Unie (‘Brexit’) als de verkiezing van Donald Trump tot Amerikaanse president met vreugde hadden begroet. Nadat Geert Wilders bij de Tweede Kamerverkiezingen tegen eerdere verwachtingen in niet de grootste was geworden en Marine Le Pen het in Frankrijk moest afleggen tegen Macron, leek het in Berlijn, Brussel en Parijs zo gevreesde West-Europese populisme gestuit.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout