Rampzalig verloopt het vicepresidentschap van Kamala Harris. Ze is impopulair, blundert en weet geen stempel op het beleid van president Joe Biden te drukken. De vicepresident is een overgewaardeerde politicus, schrijft Victor Pak.
Victor Pak (1995) is redacteur bij EW. Wekelijks op zaterdag blogt hij over wat er speelt in de Amerikaanse politiek.
De Amerikaanse president is een broze 79-jarige die afgelopen week ook nog eens het coronavirus opliep. Het was weer schrikken in Washington na de besmetting van Joe Biden. Het vestigde ook de aandacht op zijn stuntelende vicepresident Kamala Harris. Staat zij klaar om het ambt over te nemen indien Biden het loodje legt? Na ruim een jaar in haar functie is het antwoord overduidelijk ‘nee’.
Harris is nog minder populair dan de impopulaire president Biden
De enige prestatie die Harris tot nu toe leverde, is nog minder populair zijn dan Joe Biden. Knap is dat zeker, want Biden staat er al beroerd voor. Vicepresidenten zijn vaak wat populairder dan presidenten, omdat het publiek minder streng oordeelt over de figuur dit niet zo zichtbaar is als de president.
Harris scoort juist desastreus slecht, zo blijkt uit een overzicht van The Los Angeles Times. Ze is beduidend minder populair dan Mike Pence en Joe Biden op hetzelfde moment tijdens hun vicepresidentschap. In vergelijking met Al Gore wordt het beeld voor Harris al helemaal rampzalig. Gore kon rekenen op een gunstigheidscore van rond de 40 procent. Harris staat op minus 14.
Onervarenheid breekt Harris op
Hoe kon het zo misgaan met Harris? Aan haar ambitie ligt het niet. Het vicepresidentschap zag Harris terecht als opstapje naar het Witte Huis. Biden lukte het immers ook, net als vijf andere vicepresidenten die president werden op eigen kracht door verkiezingen te winnen. Negen anderen werden de baas door het overlijden, moord of ontslagname van de president.
Lees ook: Het probleem is dat Harris een onervaren politicus is die als Senator namens Californië niet eens de termijn van zes jaar volmaakte. In 2020 deed Harris al een mislukte gooi naar de Democratische kandidatuur voor het presidentschap. Toen bewees zij een slechte campaigner te zijn die bovendien haar verhoudingen met Biden beschadigde.
Biden twijfelde enorm over benoeming van Harris als vicepresident
In een verkiezingsdebat in 2019 wreef Harris Biden zijn samenwerking aan met politici die voorstander waren van rassenscheiding. Verkapt verweet zij hem racisme en dat nam Biden niet licht op. Pas na veel inpraten door adviseurs ging hij in de zomer van 2020 op het laatste moment overstag om Harris als vicepresident te vragen.
Dat was ingegeven door mooie praatjes, peilingen over de diverse achtergrond van Harris en zijn eigen belofte om een zwarte vrouw als vicepresident te benoemen. Harris was wat dat betreft een veilige optie, alleen blijft de vraag of Biden zijn vicepresident wel volledig vertrouwt.
Cruciaal voor een succesvol vicepresidentschap zijn de onderlinge verhoudingen met de president. Harris en Biden spraken af wekelijks te lunchen, zoals Barack Obama met Biden deed. Dit jaar lukte dat slechts een handvol keren. Excuses zoals het coronavirus en niet op elkaar aansluitende agenda’s werden daarvoor aangevoerd.
Harris zoekt continu naar betekenis voor de functie van vicepresident
Lees ook: Wie is Kamala Harris?
Het resultaat van de verstoorde band is dat Harris amper een nuttige rol vervult als vicepresident. Terwijl Biden zich tijdens zijn periode bemoeide met een groot stimuleringspakket voor de economie, begrotingsonderhandelingen in het Congres en de Afghanistanoorlog, heeft Harris nauwelijks thema’s waarmee zij zich profileert.
Harris probeerde dat wel. Ze werkte aan nieuw migratiebeleid en kiesrechthervormingen, maar door te progressieve doelen en talloze onhandige mediaoptredens werden dat flops. Daar bovenop komt nog eens haar dramatische personeelsbeleid, met talloze wisselingen en snel opstappende medewerkers.
In aanloop naar de midterms wil Harris zich een nieuw profiel aanmeten. Met stevige campagnetaal wil ze opkomen voor het recht op abortus om zich zo populair te maken bij de eigen achterban. Het moet haar politieke carrière reanimeren en dat is hard nodig.