Terwijl China de COVID-tragedie in eigen land verdoezelt, werkt het hard om de rest van de wereld te overspoelen met Chinese producten, schrijft Jonathan Holslag.
Tijdens onze kerstvakantie voltrok zich in China een tragedie: elke week stierven er honderdduizenden mensen aan COVID. Hoewel de Chinese overheid probeerde te tonen dat het de situatie onder controle had, ontsnapten schokkende beelden uit overvolle ziekenhuizen. Het Chinese COVID-beleid heeft de hele wereld enorme schade berokkend en toch zullen we China de komende maanden opnieuw belonen.
Uiteraard verdient een land als China verzachtende omstandigheden. Begin er maar aan: 1,5 miljard mensen. Maar de Communistische Partij behoeft geen gratie. Zij heeft alle macht en wist waarmee ze bezig was: propaganda boven gezondheid. Daardoor verloor het kostbare tijd bij de uitbraak van de pandemie en werden in China zelf honderden miljoenen mensen in isolatie geplaatst met gebrekkige vaccins.
Communistische Partij volhardt in de maskerade
De Partij is in eerste instantie haar eigen bevolking verantwoording verschuldigd. Maar zo werkt het niet in een eenpartijstaat. Zij volhardt in de maskerade. Staatsmedia erkennen dat er slachtoffers vallen, maar minimaliseren de schade. Intussen roepen zij Xi Jinping tot held uit en lezen we hoe hij de leiding neemt in het bouwen van een wereldwijde harmonische orde. De meeste Chinezen willen binnenkort vooral Nieuwjaar vieren en als voorbeeldige consumenten de economische groei opnieuw aanzwengelen.
Al kijkt de Chinese overheid daarvoor opnieuw ook naar u en mij. Chinese consumenten zijn immers hun zelfvertrouwen kwijtgeraakt door de verliezen op de vastgoedmarkt en de slabakkende beurzen. Peking hoopt ons dus vooral nog meer goederen te verkopen. Wat kort door de bocht komt het op het volgende neer: eerst zorgt het wanbeleid van Peking er mee voor dat we met COVID zitten opgescheept en nu hoopt Peking alsnog op onze beloning.
Zondvloed aan ‘Made in China’
De voorbije jaren heeft het alvast hard aan een nieuw exportoffensief gewerkt. In sectoren die afhangen van de binnenlandse Chinese vraag daalden de investeringen fors: in de detailhandel met 16 procent. In de sectoren die gericht zijn op uitvoer piekten de investeringen: in de staalsector en in de elektronica bijvoorbeeld met ruim 20 procent. Over de hele Chinese maakindustrie gerekend is het ruim 10 procent. Peking heeft zich klaargemaakt om een zondvloed aan ‘Made in China’ over de wereldmarkt uit te kieperen.
Tezelfdertijd hebben transportbedrijven hun capaciteit vergroot. Scheepswerven bouwen containerschepen in een niet eerder gezien tempo. Vorig jaar rolde het grootste containerschip ooit van stapel in Sjanghai, goed voor 25.000 containers. Alibaba verwacht een topjaar. In zijn warenhuis in Luik wil het nog eens drie hallen bij bouwen. De Communistische Partij heeft alvast één belangrijke les van Karl Marx goed begrepen: makke consumenten mekkeren niet.