Frankrijk, met zijn hoge staatsschuld, verwacht bij crises dat rijkere landen ‘solidair’ zijn en via Brussel meebetalen. Maar in die rijkere (Noord-Europese) landen wordt wél langer doorgewerkt en zijn de staatsfinanciën dus beter op orde, schrijft Robbert de Witt.
Laat een goeie jij-bak maar over aan de dictaturen van deze tijd. De Iraanse buitenlandwoordvoerder Nasser Kanani had een advies voor de Franse politici: ‘Luister eens naar jullie burgers en gebruik geen geweld tegen ze.’ Wat zullen ze tevreden zijn in Teheran, dat ze die Fransen kunnen terugpakken. Vanuit Frankrijk was er immers – net als vanuit zoveel westerse landen – zware kritiek op het geweld tegen Iraanse betogers het afgelopen halfjaar.
Het Iraanse advies is natuurlijk belachelijk, want de regering in Teheran duldt zelf nul openbaar protest en luistert zeker niet naar ontevreden burgers, maar liet wel honderden betogers op straat doodschieten en arresteerde tienduizenden demonstranten. Over het lot van hen doen de gruwelijkste verhalen de ronde.
Het presidentschap van Macron staat op het spel
Zulke kromme vergelijkingen komen overigens vaker voor in dictaturen, blijkbaar raakt al die kritiek uit het Westen toch wel een snaar. Zo wezen de Chinezen tijdens de Black Lives Matter-rellen in Amerikaanse steden graag op het institutioneel racisme in de Verenigde Staten. En de Nederlandse avondklokrellen kregen alle aandacht op de Russische staatstelevisie.
Het zal de Franse regering worst wezen wat de ayatollahs over Frankrijk rondbazuinen. Het presidentschap van Emmanuel Macron staat op het spel, en die heeft zijn politieke lot verbonden aan de pensioenhervorming waarover zoveel Fransen woedend zijn. Macron blijft herhalen dat hij versobering van het pensioenstelsel al had aangekondigd tijdens zijn herverkiezingscampagne en dat hij zijn belofte aan de kiezer wil nakomen.
Meer over de Franse volksaard: Een hartgrondige aversie tegen arbeidDe onderdanen van Macron willen er niet aan
Want de Franse overheidsfinanciën zijn onhoudbaar als het land op de oude voet verder gaat. Kort gezegd: de Fransen mogen eerder met pensioen dan de meeste andere Europeanen, terwijl het land vergrijst en dus steeds minder werkenden de pensioenen moeten betalen van steeds meer gepensioneerden (die dankzij een hogere levensverwachting ook nog eens steeds langer een pensioen ontvangen). Inmiddels nemen de pensioenen een forse hap uit de begroting: 14 procent gaat naar de werknemers in ruste. Dat is in Nederland ongeveer 8 procent, berekende de Wereldbank.
Macron wil de minimumleeftijd waarop Franse werknemers met pensioen gaan – na een minimumaantal gewerkte jaren, dat ook omhoog gaat – verhogen van 62 naar 64 jaar. Zijn onderdanen willen er niet aan.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout