Hoe langer ‘sterke mannen’ als Erdoğan aan de macht zijn, hoe meer zij geloven dat alleen zij in staat zijn om hun land te leiden, schrijft Robbert de Witt. Maar voor zijn kiezers geldt tegelijk dat zij hem maar moeilijk kunnen laten vallen. Wie anders weet van Turkije een land te maken om rekening mee te houden?
Van de weeromstuit zou je denken dat Erdoğan het níet gaat redden dit weekeinde. Zondag stemmen Turken voor de tweede ronde van de presidentsverkiezingen, omdat de eerste ronde twee weken geleden geen duidelijke winnaar opleverde. De verwachting was juist dat Recep Tayyip Erdoğan na ruim twintig jaar maar eens op zoek moest naar een functie elders. Volgens peilingen én kenners was de weerzin tegen de besnorde Turkse opperbaas zó sterk gegroeid de afgelopen jaren, dat de tientallen miljoenen stemgerechtigde Turken wel voor die wat saaie ambtenaar zouden kiezen die Erdoğan had uitgedaagd: Kemal Kılıçdaroğlu.
Maar nee hoor. Erdoğan haalde zelfs bijna de 50 procent van de stemmen die een tweede ronde overbodig zou maken: 49,5 procent kreeg Erdoğan, Kılıçdaroğlu ‘slechts’ 44,9 procent. De tweede ronde wordt dan appeltje-eitje voor Erdoğan, zou je denken.
Het is geen geheim dat Erdoğan en zijn familie schatrijk zijn geworden
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout