Vloekende en tierende politici zie je zelden in het openbaar. Maar soms laat de Amerikaanse president Joe Biden hoorbaar een vloek ontsnappen. Dat lucht op, en het zorgt ook nog eens voor een beter imago, schrijft Victor Pak.
De agenda van een Amerikaanse president zit vol ceremoniële taken. Bij het ambt hoort een zekere waardigheid. Het vocabulaire van een bootwerker past daar niet bij. Zeker omdat iedere vloek of zucht door een camera wordt vastgelegd.
Amerikanen bezigen gemiddeld tachtig tot negentig scheldwoorden per dag. Een president moet zich dus netter voordoen dan zijn landgenoten. Biden doet zijn best, bleek toen hij deze zomer sprak over een Republikeinse Senator met wie hij onenigheid had. Hij zei de ‘Ier in zich’ te onderdrukken, verwijzend naar zijn afkomst en het grove imago dat Ieren in de Verenigde Staten hebben.
Sommige presidenten strooien kwistig met scheldwoorden
Eerdere presidenten scholden heel wat af. Al werd het minder gauw ontdekt dan nu, uiteindelijk kwam het wel uit – zelfs na overlijden.
Zo werd op de begrafenis van Andrew Johnson (president van 1865 tot 1869) diens papegaai de zaal uitgezet. Het beest vloog door de menigte en snaterde een keur aan scheldwoorden, allemaal geleerd van zijn baasje.
Scheldende presidenten zorgen nog steeds voor ophef. Zoals tijdens de presidentscampagne van 2012, toen zittend president Barack Obama zijn Republikeinse uitdager Mitt Romney een ‘bullshitter’ noemde.
Nog meer rumoer veroorzaakte de Republikeinse oud-president Donald Trump met uitlatingen over Haïti en enkele Afrikaanse landen: ‘shithole countries’. De uitspraak werd zelfs opgenomen in een aanklacht, toen Trump de beschermde status van Haïtiaanse migranten beëindigde. Trump zou hebben gediscrimineerd.
Schelden levert stemmen op
Zo bont als Trump maakte Biden het nog niet. Al moest Biden in 2022 wel zijn excuses aanbieden aan een journalist van Fox News. Biden noemde de man na een persconferentie een ‘stupid son of a bitch’, terwijl hij niet doorhad dat de microfoon nog aanstond.
Achter gesloten deuren zou Biden nog grover zijn. Hij verliest geregeld zijn geduld, schrijft website Axios, en geeft dan zijn medewerkers de volle laag. Dat past niet bij het decorum van het ambt, maar kan een president wel helpen in de peilingen.
Scheldende personen lijken geloofwaardiger, blijkt uit psychologisch onderzoek. Bovendien schept het schelden een band met de burger, die ook graag scheldt. Kiezers zouden zelfs eerder stemmen op een politicus met kleurrijk taalgebruik.
Wezenlijke inzichten, in een tijd waarin authenticiteit en geloofwaardigheid belangrijk zijn voor de kiezer. Je vraagt je bij elke volgende presidentiële scheldpartij af: is dat uit oprechte frustratie, of uit effectbejag?