Westerse politici beginnen genoeg te krijgen van Zelensky’s reprimandes en voortdurende vragen om meer, meer, meer. Maar de Oekraïners wagen wel hun leven voor de vrijheid van de rest van Europa. Naast dankbaarheid daarvoor, is nog wat anders gewenst: een plan voor de lange termijn, schrijft Robbert de Witt.
Het is een uitgekiende, maar riskante pr-strategie die Volodymyr Zelensky heeft bedacht. Elders op deze site zegt de Oekraïense president dat hij westerse politici onder druk zet om meer steun te geven aan Oekraïne door hun burgers rechtstreeks, via de media, aan te spreken. ‘Mensen zullen het hun leiders niet vergeven als ze Oekraïne verliezen’ (zie ‘Poetin zal een lange oorlog nooit winnen’).
Zelensky wordt steeds meer gezien als ondankbaar
Maar de keerzijde is dat die westerse politici genoeg beginnen te krijgen van Zelensky’s reprimandes en voortdurende vragen om meer, meer, meer. Onder anderen de Poolse premier vindt hem maar ondankbaar.
Dat is de omgekeerde wereld. Goed, geld en wapens sturen naar Kyiv kost inderdaad een lieve duit. Maar het zijn toch echt de Oekraïners die zich de Russische hordes van het lijf moeten houden. Valt Kyiv, dan gaat Poetins vizier verder westwaarts. Poetin streeft naar herstel van het Sovjetrijk, en Oekraïne is niet het laatste puzzelstukje. Het klinkt wellicht pathetisch, maar het is daarom niet minder waar: de Oekraïners wagen hun leven ook voor de vrijheid van de rest van Europa.
Naast dankbaarheid daarvoor, is nog wat anders gewenst: een plan voor de lange termijn. Zelensky zegt in het interview dat hij zich voorbereidt op een lange oorlog. Doet het Westen dat ook? Komt een oorlogsindustrie wel op gang? Gaat er structureel genoeg geld naar defensie? En is er bereidheid om zelfs soldaten te sturen naar Oekraïne, als Zelensky’s leger onverhoopt dreigt te verliezen?
