Nicolaas Klei proefde en proefde, en koos voor u de beste.
De wereld tolt maar door, alles verandert, maar één ding blijft hetzelfde: al vijftien jaar schenkt EW aan het eind van weer een jaar de ‘lekkerste zestig wijnen’.
In… …en uit
- Goedgemaakte natuurwijnen die het karakter van druif en terroir laten proeven
- Grüner veltliner (de druif waarmee Oostenrijk de wereld veroverde, maar Oostenrijk heeft meer te bieden)
- Wijnen met het karakter van hun druif en hun herkomstgebied, uit (Oost)-Europa
- Natuurwijnen vol gas en drab die meuren als diverse ongewassen lichaamsholtes
- Weissburgunder (de Duitse naam van pinot blanc, familie van chardonnay)
- Wijnen uit de Nieuwe Wereld (de wijnlanden buiten Europa) die naar de grote chardonnay- of merlotfabrieken smaken
Al zijn die zestig enorm veranderd.
Vijftien jaar geleden turfde ik in de Supermarktwijngids dat het percentage kunststofkurken weer iets was gestegen; na een kort succesverhaal is die plastic prop ingehaald en overvleugeld door de schroefdop.
Zuid-Afrikaanse wijnen heetten toen Geengeluk of Katerkop, en werden slechts genuttigd omdat ze voor een habbekrats in het schap stonden: nu heeft de eerste de beste slijter al een keur aan met zorg grootgebrachte Zuid-Afrikaanse wijnen die trots hun wijngaardnaam en uitgelezen druivenassemblage op het etiket tonen.
Goede Duitse wijn was nog een bijzondere zeldzaamheid, Oostenrijkse grüner veltliner zette net de voorzichtige stap van geheimtip voor kenners naar modieuze terrassen, terwijl nu zelfs het meest behoudende kroegje met Perzische tapijtjes op de tafels met net zoveel achteloos gemak een spätburgunder als een weissburgunder serveert – zij het de spätburgunder soms nog wat te lauwwarm, want ondanks een verheugende opmars is koel rood nog lang niet overal een goede gewoonte.
En in rurale gebieden waar men bij de vraag om havermelk nog denkt aan een flauwe grap van de stadse bezoeker, vindt zo’n getatoeëerde gast ook geen natuurwijn, terwijl inmiddels zelfs de meest klassieke importeurs en restaurants zo’n wijn van druiven en verder niets tussen hun bordeauxs en bourgognes hebben toegelaten. Gelukkig wel een goede: de klassiek geschoolde liefhebber staat open voor elke vernieuwing, maar houdt vast aan het beginsel dat wijn een plezier moet zijn om te drinken, dus goedgemaakt en zonder varkensstalaroma of andere defecten.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout