Voetballers vieren een doelpunt al lang niet meer met slechts één hand in de lucht. Een korte geschiedenis van het juichen.
Op oude beelden zie je voetballers na een doelpunt vaak lachend twee handen in de lucht steken: hoera, hij zit erin! Nu en dan kwam er een vreugdesprong bij, soms werd volstaan met een simpele handdruk van medespelers. Zoals het voetbal van nu qua salarissen en transfersommen onvergelijkbaar is met pakweg een halve eeuw geleden, zo heeft ook het vieren van een goal zich stormachtig ontwikkeld.
Wie aandacht krijgt, gaat gekke dingen doen
Voetbal staat meer dan ooit in de aandacht, en wie aandacht krijgt, gaat gekke dingen doen. Na een doelpunt weet een speler alle ogen op zich gericht, met als gevolg dat het juichen is geworden – of verworden – tot een sport op zich.
