De film van Emmanuelle Bercot was dit jaar de opening van het festival van Cannes.
Sociaal-realistisch drama van Franse snit: we volgen jeugddelinquent Malony (Rod Paradot) op zijn barre tocht door de instituties. Kinderrechter Florence (Catherine Deneuve) heeft het beste met hem voor, ze kent zijn achtergrond: gebroken gezin. Telkens als zij denkt dat hij het nu wel zal hebben begrepen, haalt Malony pardoes de volgende stommiteit uit.
Zo is dit duo gedurende een periode van tien jaar tot elkaar veroordeeld. Met 118 minuten is de film aan de lange kant, er wordt gestreefd naar een nauwgezette procesbeschrijving. Beide hoofdrollen komen volstrekt geloofwaardig over, al verwacht je dat de kinderrechter eerder haar geduld verliest met deze ogenschijnlijk onverbeterlijke jongen.
De film is dan ook eigenlijk één lang humanistisch pleidooi om pechvogels als Malony een tweede kans te geven, ze te laten ontsnappen uit een niet zelfverkozen rotjeugd. Was dit jaar de opening van Cannes filmfestival.
Elsevier nummer 27, 4 juli 2015