Puppy’s met grote bruine ogen die hun kopje scheefhouden. Iemand die uitglijdt op straat en schichtig om zich heen kijkt van gêne. Een restaurant waar elke avond de tafels worden gedekt en nooit iemand komt. Er is niet veel voor nodig om mijn medelijden op te wekken. Maar de jeugd? Die kan ik onmogelijk zielig vinden, al verschijnen er nog zoveel rapporten waaruit blijkt dat ze er beroerd afkomen en vinden ze dat zelf ook.
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in