Verstappen tegen Hamilton: altijd weer dat tweegevecht

De thriller tussen Verstappen en Hamilton zullen we helemaal moeten uitzweten, schrijft Hugo Camps.

Ik was in de buurt toen Formule 1-coureur Gilles Villeneuve in 1982 het leven liet op het circuit van Zolder. De verslagenheid in de pits zal ik nooit vergeten. Dat de race werd uitgereden, vond ik toen een levensgroot schandaal. Maar de Formule 1 negeerde doodsangst en kwam met een nieuwe superster, tovenaar Ayrton Senna (inmiddels ook overleden), en de coole Brit Nigel Mansell, die in 1992 wereldkampioen werd.

Vandaag beleven we een opbod van griezelmomenten in de strijd om de wereldtitel tussen Max Verstappen en Lewis Hamilton. Het is nog net geen oorlog, maar we moeten de thriller helemaal uitzweten. Geen van beide coureurs is bereid in te binden en de snelheid wordt almaar opgevoerd, ook in de bochten.

Een F1-race is weer een uurtje bibberen. Wel mooi om te zien.

Max is gewend om alleen maar over racen te praten

Max Verstappen is goed op weg om voor het eerst wereldkampioen Formule 1 te worden. Zijn voorsprong op concurrent Lewis Hamilton bedraagt nog acht punten. Van de twee resterende races moet hij er één winnen en dan is het kat in het bakkie.

Verstappen blijft zen, met dank ook aan zijn verloofde Kelly Piquet, dochter van oud F1-winnaar Nelson Piquet. Max is het gewend om alleen maar over racen te praten. Zijn vader Jos is de meest fanatieke oud-coureur in de moderne geschiedenis en zijn moeder heeft de pijnlijke ingetogenheid van een halve buitenstaander. Het is altijd koers in de familie Verstappen.

Max lijkt het initiatief kwijt te zijn. Door een gridstraf mocht de Nederlandse coureur in Qatar pas als zevende vertrekken. Hij tikte toch nog als tweede aan na een roekeloze race. Het werd als een half mirakel beschouwd. Daar heeft Max er veel van op zijn palmares. Na één ronde suisde hij als vierde voorbij, na vijf ronden was hij al tweede. Als het om een inhaalrace gaat, is Max Verstappen een wonderboy. Hij brengt zijn bolide tot op de limiet.

Het regent verdachtmakingen

De strijd tussen Verstappen en Hamilton voor de punten is bikkelhard. Het regent verdachtmakingen. De clan-Verstappen heeft opgemerkt dat Hamilton zijn stuur iets naar zich toetrekt, zoals een piloot van een vliegtuig dat doet. Verstappens team vermoedt dat Hamilton zo ontoelaatbare aanpassingen aan de rijhoogte van de racewagen uitvoert die daardoor sneller is op het rechte stuk van het circuit.

Vader Verstappen schreeuwt in het rond dat de bolide van Hamilton onder de loep moet worden genomen. Bij Verstappens team Red Bull zetten ze al een tijdje hun vraagtekens bij Hamiltons flexibele achtervleugel.

Enfin, Chinezerijen.

Hoe het ook zij, de achterdocht is structureel en de ­verdachtmakingen vliegen over en weer. Max Verstappen is zo wijs ze door zijn vader te laten uitspreken, zodat hij aan de guillotine van de FIA kan ontsnappen. Vader Jos is ervaringsdeskundige in het aanjagen van fantomen en het bedenken van thrillerscenario’s.

Altijd een tweestrijd geweest voor het hoogste podium

Sinds het ontstaan van de Formule 1 is er altijd een tweestrijd geweest voor het hoogste podium. Ayrton Senna en Michael Schumacher, Alain Prost en Nigel Mansell, Niki Lauda en James Hunt… Gelukkig waren er begrenzingen aan de razende pk’s, anders was het dodenrijk van de Formule 1 niet te overzien geweest. Het meeste applaus ging altijd uit naar de acrobaten, de lefgozers. Zij waren ook de betere rijders. Snelheidsduivels met het grootste talent. En de hoogste premies.

Door de talloze insinuaties zijn alle ogen nu gericht op Mercedes, maar de prestigieuze renstal blijft er onbe­wogen onder. Als een ijsberg laten ze de kritiek op hun glibberig chroom afketsen. Minder fraai is dat Red Bull de FIA opstookt om de racewagen van Hamilton nagenoeg uit ­elkaar te nemen in een speurtocht naar mogelijke afwijkingen. Tussen de constructeurs blijft het nog wel een tijdje oorlog.

Mercedes en Red Bull: water en vuur. Belangrijker is dat deze titanenstrijd geen mensenlevens kost.