Hoe ouder, hoe somberder, denkt Liesbeth Wytzes wel eens. Het leven is zo serieus! Wat kan je dan soms de slappe lach missen, zo erg lachen dat je er buikpijn van krijgt en spierpijn in je wangen.
Kon ik één gaaf der jeugd terugverkrijgen
Ik vroeg de makkelijke ontroerbaarheid van ’t hart
Dat nog niet heeft geleerd te zwijgen
Maar vrijelijk bij de breuk der dromen schreit…
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
En zo nog wat smartelijke strofen. Aldus een tekst van de grote dichter J.C. Bloem (1887-1966), wie kent hem nog. Op zijn grafsteen in het dorpje Paasloo, waar kennelijk in 2017 het beeld van zijn hoofd verdween, staat toepasselijk Voorbij, voorbij, o! en voorgoed voorbij, ook een citaat uit een van zijn gedichten. In mijn jeugd las ik hem graag, dan deins je niet terug voor wat sombere weemoed en wentel je je maar al te graag in een tragisch wereldbeeld. Ik dacht misschien ook wel dat hij gelijk had om de ‘breuk der dromen’ te betreuren, maar om heel eerlijk te zijn had ik nooit zoveel dromen, dus dat scheelt.
Hoe ouder, hoe trager
Er zijn heel wat gaven der jeugd die je kwijtraakt bij het ouder worden. Zo hebben kinderen de aandoenlijke gewoonte om steeds te rennen, vol levenslust, van het ene avontuur naar het andere. Hoe ouder, hoe trager. Niet alleen omdat je gewoon niet meer zo snel bent, ook omdat je niet meer zoveel levenslust of nieuwsgierigheid hebt. Je hebt alles op een bepaald moment wel gezien. Als je een ouder mens ziet rennen, maak je je zorgen. Als een kind loopt te sjokken, ook. Nu mis ik zelf het rennen niet, voor je het weet breek je een heup en zeg dan maar dag met je handje.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout