Op sociale media, waar het belangrijk is om mooi, geslaagd en succesvol, te zijn, doen ernstig zieken steeds vaker hun verhaal. Het valt Liesbeth Wytzes op hoe goed zij er vaak nog uitzien op hun foto’s, die bijna nooit tonen hoe iemand lichamelijk is afgetakeld. De ziekte mag gezien worden, de aftakeling kennelijk niet.
Op school zongen wij: ‘Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heeren hand, moedig sla ik dus de oogen naar het onbekende land.’ Dat is een lied van de dichteres Jacqueline van der Waals (1868-1922). Van der Waals was een erudiete vrouw die veel poëzie schreef waarvan het meeste de tand des tijds niet heeft overleefd, afgezien van de twee eerste regels van dat lied. Al zijn er denkelijk ook niet meer zo heel veel mensen die het meteen kunnen meeneuriën als ze de regels lezen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Van der Waals schreef die tekst in 1921, toen er maagkanker bij haar was geconstateerd en het wel duidelijk was dat zij daaraan zou overlijden. Dat gebeurde ook, een jaar later. Dat gedicht is dus geen vrijblijvende tekst, maar geschreven door iemand die eigenlijk stervende is. Dat geeft het toch wel een andere lading. Ik weet natuurlijk niet hoe zij eraan toe was dat laatste jaar, maar doodgaan aan maagkanker is iets vreselijks, nu net als honderd jaar geleden.
Stralende mensen vertellen je dat ze terminaal ziek zijn
Op de diverse sociale media posten mensen die even ziek zijn als Van der Waals moet zijn geweest, tegenwoordig hun verhaal, vaak met foto’s. Ik lees dat soms, uit belangstelling en nieuwsgierigheid. Misschien zit er ook wel een snufje sensatiezucht van mij doorheen. Net zoals er misschien van hen een tikje exhibitionisme zit in de wens om zulke verhalen online te zetten, waar onbekenden ze kunnen lezen.
Het zijn soms ijzingwekkend stoere verhalen. Zo las ik een stuk van een jong meisje met ongeneeslijke longkanker, ze heeft het zelf over ‘longeneeslijk’.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Ik vermoed dat al die zieke mensen niet alleen graag hun verhaal willen vertellen, maar ook denken dat ze daarmee anderen tot troost zijn, en misschien is dat ook wel zo. Ik weet niet of ik het zo zou doen in een dergelijke situatie, want het is erg privé. En soms vraag je je af of iedereen alles van elkaar moet weten. Maar dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken.
Wat mij nu opvalt in die verhalen is het feit dat al die zieke, doodzieke, soms stervende mensen er zo goed uitzien en daarvoor ook hun best doen. Het is bijna ongelooflijk dat je er in zo’n toestand nog zo kunt uitzien. Stralende mensen vertellen je dat ze terminaal ziek zijn, en dat is heel moeilijk te geloven. Het lijkt wel of je er beroerder uitziet met een verkoudheid dan wanneer je kanker hebt. Dat kan niet.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout