Tien portretten over Nederlanders en hun afstammelingen die een belangrijke bijdrage leverden aan de ontwikkeling van de Verenigde Staten. Deel 1: Peter Stuyvesant
Vanaf de tijd dat de kolonie Nieuw-Nederland zich ontwikkelde tot in de American Century – de twintigste eeuw, waarin het land zich ontplooide tot supermacht – hebben er zich Nederlanders gevestigd om daar hun Amerikaanse droom na te jagen.
Uiteraard slaagde niet iedereen daarin. Niettemin hebben Nederlandse emigranten en hun afstammelingen wel degelijk een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de Verenigde Staten, zowel op economisch, politiek, militair, technisch als cultureel gebied.
Peter Stuyvesant
Peter Stuyvesant was de laatste directeur-generaal van Nieuw-Nederland, de voormalige kolonie aan de oostkust van Amerika, en diende in die functie van 1647 tot 1664. Stuyvesant (circa 1612-1672) werd geboren in Scherpenzeel.
Hij studeerde in Franeker en trad in dienst van de West-Indische Compagnie (WIC) rond 1635. Hij was directeur van de WIC-kolonie Curaçao van 1642 tot 1644 en verloor een been na een gevecht met de Spanjaarden op Sint-Maarten.
Dictoriaal
Als bestuurder van Nieuw-Nederland was hij dictatoriaal, koppig en conservatief en raakte hij verzeild in diverse conflicten. Zo voerde hij een machtsstrijd met Brant van Slichtenhorst, de commissaris van het fort Rensselaerswyck, waarbij de Staten-Generaal de laatste gelijk gaf en Stuyvesant opdroeg naar Nederland terug te keren, wat hij weigerde.
Toen in 1653 afgevaardigden van dorpen in Nieuw-Nederland bestuurlijke hervormingen eisten, ging Stuyvesant niet akkoord. Ook religieuze tolerantie wilde hij niet toestaan.
In 1664 werd Stuyvesant gedwongen in te gaan op de Engelse eis de kolonie aan de Britse kroon over te dragen. Nieuw-Nederland werd New York. In 1665 bracht hij in Nederland verslag uit van zijn bestuur. Daarna verbleef hij voor de rest van zijn leven op zijn boerderij op Manhattan.