Het is menens met de verkiezingsbeloftes van Donald Trump. Dat blijkt wel nu de aanstaande president radicale Republikeinen wil aanstellen als kabinetslid, schrijft Victor Pak. Pakt de Senaat zijn belangrijke rol als tegenmacht?
‘Ik ben jullie gerechtigheid, ik ben jullie vergelding,’ zei Trump begin 2023 op de conservatieve conferentie CPAC. Die woorden gaven sturing aan zijn daaropvolgende campagne, waarin hij zei wraak te zullen nemen op zijn tegenstanders. Nu Trump is verkozen tot president, wil hij die belofte waarmaken ook.
Zijn eerste stap is kabinetsleden benoemen. Zijn genomineerden delen twee kenmerken: loyaliteit aan Trump en eenzelfde mate van vergeldingsdrang. Dat laatste geldt vooral voor zijn drie radicaalste keuzes: aspirant-ministers Matt Gaetz (Justitie), Pete Hageseth (Defensie) en Tulsi Gabbard, beoogd directeur van de inlichtingendiensten.
Vermeende ontucht en complottheorieën
Gaetz werd, uitgerekend door het departement dat hij moet leiden, onderzocht wegens mogelijke seksuele handelingen met minderjarigen. Vervolging bleef uit.
Hegeseth verliet het leger, waarin hij zich niet meer thuis voelde omdat collega’s hem als radicaal zagen vanwege zijn tatoeages. Volgens Hegeseth is het leger ‘te woke’ geworden en moet het op de schop. Ook heeft hij een vrouw afgekocht die hem beschuldigde van verkrachting.
Trump II krijgt vorm: deze bonte verzameling antivaxxers, miljardairs en haviken gaat Amerika leiden
Gabbard wordt verantwoordelijk voor de stroom aan inlichtingen die de achttien Amerikaanse diensten verzamelen. Zij omarmde in 2022 de Russische complottheorie dat Amerikaanse biolabs in Oekraïne een gevaar voor Rusland vormden. En de aanval op Oekraïne daarom heel begrijpelijk was.
Gezien Trumps wraakzuchtige retoriek tijdens de campagne, verbazen deze benoemingen niet. Hij heeft daarbij het recht mensen voor te dragen die hij zelf ministeriabel acht. Maar naast de bovengenoemde bezwaren blinken de drie kandidaten niet bepaald uit in kennis over of ervaring in het vakgebied. Ze zijn beleidsmatige lichtgewichten.
Senaat kan benoemingen nog afwijzen
Gelukkig moet de Senaat nog stemmen over de presidentiële voordrachten, en kan deze dus nog afwijzen. Een belangrijke bevoegdheid, die de Founding Fathers zagen als deel van de scheiding der machten. De Senaat ziet toe op de macht van de president. Het is ook de reden dat Senatoren voor liefst zes jaar worden verkozen, in plaats van de vier jaar die een president heeft.
Onder Trump is het zaak dat de Senaat de eigen macht laat gelden. Trump wil zijn benoemingen tijdens een reces erdoorheen jagen, zonder goedkeuring van de Senaat. Tegen deze afbrokkeling van haar macht moet de Senaat weerstand bieden.
De Senaat vervulde door de eeuwen heen de onafhankelijke rol die de grondleggers van de Verenigde Staten dit instituut toebedeelden. Moge die onafhankelijkheid voortduren onder president Trump.
Schrijf u in voor onze Amerika-nieuwsbrief
Blijf altijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in Washington D.C. en de Verenigde Staten met de gratis nieuwsbrief American Dreamers.
