Het aanbod van nieuwe boeken is overweldigend, elke dag weer, het hele jaar door. Nederlandse uitgevers alleen al brengen jaarlijks zo’n veertigduizend boeken op de markt, waarvan de helft is bestemd voor een algemeen publiek. Je zou als schrijver van minder gedeprimeerd raken.
De lezer moet op zijn beurt op de een of andere manier wijs zien te worden uit die eindeloze stroom nieuwe titels. De redactie van Elsevier Weekblad hoopt via de boekrecensies in het weekblad en op deze pagina enige houvast te bieden. Dat is zowel een dankbare als een moeilijke taak.
Waarom het ene boek aandacht krijgt en het andere niet, hangt uiteraard mede af van de kwaliteit van het werk. De recensent is altijd op zoek naar onontdekte parels. Meesterwerkjes van een schrijver van wie niemand ooit had gehoord. Bovendien hoopt de redactie van Elsevier Weekblad haar lezers te bedienen door boekrecensies te schrijven van langverwachte boeken of over belangwekkende onderwerpen. Om die reden kan het gebeuren dat A.F.Th. van der Heijdens nieuwe roman – zelfs als die zou tegenvallen – wel aandacht krijgt, terwijl een prima debuut van een (minder bekende) auteur buiten de kolommen blijft.
Daarbij moet worden aangetekend dat de verstandhouding tussen boekrecensent en auteur per definitie oneerlijk is. Met geen mogelijkheid kan een recensent recht doen aan de tijd en aandacht die de schrijver in zijn boek heeft gestoken, zelfs al deelt hij vijf sterren uit. En hoe goed de boekrecensie ook is beargumenteerd, het blijft een mening – en smaken verschillen.
Er is altijd hoop, zelfs voor miskende schrijvers die eindeloos met hun manuscript leuren of vergeefs de bladen afspeuren voor een besprekinkje van hun levenswerk. De Britse schrijfster J.K. Rowling kreeg ooit bij een dozijn uitgevers nul op het rekest. Pas bij nummer dertien was het raak, en inmiddels zijn er van haar Harry Potter-boeken al meer dan 500 miljoen exemplaren verkocht. Rowling schijnt inmiddels rijker te zijn dan de Britse koningin Elizabeth.
Hoe kleur de wetenschap voortstuwde
