De oud-voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso ligt onder een vergrootglas, nadat hij een hoge functie accepteerde bij zakenbank Goldman Sachs. Hoe warm waren zijn contacten tussen hem en de financiële instelling toen hij nog de scepter zwaaide in Brussel?
De Portugese zakenkrant Publico publiceerde maandag geheime correspondentie tussen Barroso en Goldman-baas Lloyd Blankfein. Wat staat erin? Waarom is er eigenlijk ophef? Elsevier zet vier vragen en antwoorden op een rij.
Waar hebben we het precies over?
Barroso ligt onder vuur sinds hij deze zomer ging werken bij de Amerikaanse bank Goldman Sachs. De Portugese oud-premier werd niet-uitvoerend voorzitter van de internationale tak van de bank, een functie die vergelijkbaar is met die van een president-commissaris in het Nederlandse bestuursmodel. Het is een keuze die meteen vragen opriep, aangezien de bank medeverantwoordelijk is voor het uitbreken van de financiële crisis. En laat Barroso nu net tijdens het hoogtepunt van de crisis voorzitter zijn geweest van de Europese Commissie (2004-2014). Hij wordt beschuldigd van belangenverstrengeling.
Wat blijkt uit de nieuwe onthulling?
Volgens de Portugese krant gaat het dus om warme banden. In een mailwisseling uit 2013 bedankt Blankfein Barroso voor hun ‘productieve discussies’ en ‘uitzonderlijke vruchtbare bijeenkomsten’. Publico schrijft dat Goldman ‘op vertrouwelijke basis’ veranderingen in het EU-beleid voorstelde – die Barroso’s ploeg ‘met grote belangstelling’ tot zich zou hebben genomen. In een reactie laat de beschuldigde weten dat zijn contacten met grote banken tijdens de crisis gewoonweg noodzakelijk waren. Maar de contacten waren wel geheim, en zijn niet op papier vastgelegd. Een van Barroso’s assistenten vond het maar ‘ongunstig’ om de conversatie op te nemen in de officiële administratie, aldus de krant.
Wat vindt de huidige Europese Commissie ervan?
Een woordvoerder van de Commissie zei vandaag ‘niets toe te voegen’ te hebben aan de onthullingen en wees erop dat indertijd EU-commissarissen niet verplicht waren hun contacten met derden vast te leggen. Dat is nu wel het geval. Barroso’s opvolger Jean-Claude Juncker gaf, nadat er flinke ophef was ontstaan, het ethisch comité van de EU-commissie de opdracht om de aanstelling eens te onderzoeken. Hij kan mogelijkerwijs zijn recht op pensioen verspelen. Volgens Juncker heeft de Portugees zich aan de ‘afkoelperiode’ van achttien maanden gehouden die oud-commissarissen in acht moeten nemen voor ze een baan elders accepteren.
En hoe reageerde Barroso zelf op de opschudding?
Hij begrijpt niet waarom er vraagtekens worden gezet bij de benoeming. Zijn verdediging was fel: ‘Waarom zou ik niet het recht hebben om te werken waar ik wil? Het gaat hier om een legale instelling, niet een of ander drugskartel.’ Hij zegt dat hij zich gewoon aan de ‘afkoelingsperiode’ heeft gehouden, en dat er dus strikt gezien niets aan de hand is.