De meeste vluchtelingen belanden na hun asielprocedure in de bijstand. Maar het kan ook anders, laten deze ondernemende Syriërs zien. Al is het opzetten van een bedrijf niet makkelijk.
Thuis zitten en niks doen, dat was Jihad ‘Jay’ Assads (53) grootste nachtmerrie toen hij twee jaar geleden in Nederland arriveerde. Reeds in het asielzoekerscentrum begon hij te lezen over het Nederlandse bedrijfsleven. Na een paar maanden had hij genoeg geleerd en begon hij zijn eigen cateringbedrijf, Startup Kitchen. In de keuken kunnen andere vluchtelingen werkervaring opdoen.
‘Ik koos voor de moeilijke weg. Op de dag dat ik me inschreef als eenmanszaak, verloor ik mijn uitkering. Je moet je voorstellen dat je hier als vluchteling op jezelf bent aangewezen. Je hebt geen netwerk of familie die je kan opvangen. In mijn land kun je failliet gaan, maar de volgende dag toch weer geld krijgen van de bank, omdat ze je naam kennen. Hier heb je dat allemaal niet.’
Regeltjes
Het viel Assad op dat het in Nederland door de vele regeltjes lastig is om je eigen bedrijf te starten in Nederland. Toch hoopt hij een voorbeeld voor anderen te zijn:
‘Er zijn jongens die zeggen: ik hoef toch helemaal niet te werken? Ik krijg een uitkering! Maar dan zeg ik: pas op, als je dit nu accepteert, dan blijft dit zo de rest van je leven. Zolang je van een uitkering leeft, ben je niet vrij, dan blijf je een vluchteling.
‘Als mensen tegen me zeggen dat ze het zat zijn om als vluchteling te worden gezien, zeg ik: prima, dit is je exit ticket. Ga aan de slag. Je bent helemaal uit Syrië naar Nederland gekomen. Dat is een groot risico en een grote investering geweest. Dan ga je toch niet hier stilzitten en niks doen?’
Lees het hele verhaal van Syriër Assad en andere Syrische vluchtelingen die hun eigen zaak begonnen in Elsevier: Van burgeroorloog naar start-up