In juni werd in Frankrijk een helikopter gekaapt om een beruchte boef te laten ontsnappen. Wat ondergaat de piloot die zoiets overkomt? Eric Mathieu doet voor het eerst zijn spectaculaire verhaal.
Het was prachtig weer, die 15de april 2007. Met 29 graden was het warm voor de tijd van het jaar. De deuren van de helikopter moesten open, zeiden de twee toeristen die hem die middag hadden ingehuurd, zo warm was het.
Piloot Eric Mathieu (56), die niet voluit ‘helikopter’ zegt maar liefkozend ‘heli’, woonde destijds met zijn vrouw Beatrice en twee kinderen in Waimes, een schilderachtig dorp in de Ardennen, niet ver van Luik. Mathieu is een rustige man, met een beetje lang bruin haar. Hij onderbreekt zijn verhaal af en toe met een lachje, alsof hij zelf niet kan geloven dat dit hem is overkomen. Hij is een gewone man, met vrouw en kinderen, en met een grote hartstocht voor vliegen. Dat wilde hij van jongs af aan. Als kleine jongen ging hij met schoolreisje naar een militaire basis bij Keulen, waar de vader van een klasgenoot helikopterpiloot was. ‘Daar zag ik al die helikopters en dat vond ik prachtig. Ik dacht: dat ga ik ook doen! Veel later ben ik inderdaad in Spa de opleiding voor privépiloot gaan volgen, gewoon voor mijn plezier.’
‘Ik was er helemaal gek van’
Mathieu werkte vanaf 1993 bij de internationale touroperator Belvilla, die vakantiehuizen verhuurt in heel Europa. Hij had een aantal vakantiehuizen in België onder zijn beheer, stelde contracten op en bracht de eigenaars van de vakantiehuizen in contact met het bedrijf. Daarvoor werkte hij, net als zijn vader, bij de Belgische spoorwegen en schopte het tot stationschef in Luik. Maar dat werk beviel hem niet. ‘Ik heb dertien jaar bij de spoorwegen gewerkt, maar ik wilde zelfstandig zijn.’
In zijn vrije tijd was hij helikopterpiloot; dat is hij nog. ‘Ik was er helemaal gek van, ik ging er zo vaak als ik kon met de helikopter op uit. In 2006 ben ik naar Parijs gegaan om in drie maanden de opleiding commerciële piloot te volgen. Toen ik dat brevet had, ben ik commerciële vluchten gaan doen, tochtjes, soms met hoogwaardigheidsbekleders. Ik werkte als freelancer, de helikopter huurde ik van een bedrijf genaamd Crown Helicopters.’ Mathieu vloog in een rode Robinson 44, een lichte helikopter met plaats voor vier mensen. Die stond op de vliegbasis Brustem, bij Sint-Truiden, Saint-Trond in het Frans. Zulke toestellen worden gemaakt sinds 1993 en zijn nog steeds te koop, nieuwe kosten ongeveer 350.000 euro.
Aardige kerels
Mathieu was dan wel gek op vliegen, hij moest ook wel. De opleiding was duur geweest, het brevet moest worden terugverdiend. ‘Nee’ zeggen, was er niet bij, ook niet op die zondagmiddag 15 april. Twee Fransen hadden zich gemeld bij de coördinator van de vluchten, Patrick van Hoof. Het was een uur of twee. ‘Ik vond het wel wat vreemd,’ zegt Mathieu. ‘Twee Fransen uit Nîmes in het zuiden, die over Luik wilden vliegen? Waarom zou een Fransman helemaal hierheen komen voor zoiets? Ik vroeg wat ze wilden zien, en ze zeiden dat ze de streek rond Luik vanuit de lucht wilden zien en dat ze foto’s wilden maken.
‘Het waren aardige kerels, met baarden, duidelijk uit de Maghreb. Marokko, Tunesië, Algerije. We dronken eerst wat in de bar en ik maakte nog een grap over de rugzakken die ze bij zich hadden. Of ik er even in mocht kijken. Alsof ik een soort klein voorgevoel had. Dat kwam er niet van. Ze betaalden – 350 euro – en we gingen naar de hangar.’
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout