Hoogopgeleide buitenlandse werknemers veroveren Nederland. Ze staan bekend als expats, maar die term dekt de lading niet meer. Menige international, zoals hun werkgevers ze noemen, vindt hier zelf een baan, en wil maar al te graag blijven.
Internationals hebben groot aandeel in innovatie
Nederland behoort niet langer tot de vijf succesvolste economieën van de wereld, blijkt vandaag uit de nieuwe ranglijst van het World Economic Forum. Hoewel onze economie met één plek is gezakt naar de zesde plaats, is het juryrapport nog altijd overwegend lovend over Nederland. Toch is er één groot kritiekpunt: innovatie. Andere landen besteden een veel groter deel van het nationaal inkomen aan vernieuwend onderzoek en ontwikkeling. Landen als Israël (4,3 procent), Zweden (3,3 procent) en Zweden (3 procent) doen het aanzienlijk beter dan Nederland, dat met 2 procent blijft steken op de 19e plaats op de innovatieranglijst.
Toch gloort er op innovatiegebied hoop. Veel van de innovatie in Nederland komt namelijk voor rekening van grote bedrijven, die veel buitenlandse werknemers aantrekken. Deze werknemers vestigen zich steeds vaker definitief in Nederland, waardoor ze niet langer expats, maar internationals kunnen worden genoemd. Elsevier Weekblad deed onderzoek naar deze groep werknemers, die bovengemiddeld hoog opgeleid is en vaak bij technische bedrijven werkt. Lees in onderstaand achtergrondverhaal hoe Nederland deze mensen binnenhaalt, waarom ze zich hier thuis voelen en wat ze toevoegen aan ons land.
Afgelopen week signaleerde makelaarsvereniging NVM een ‘nieuwe trend’ die bijdraagt aan de groeiende huizenvraag, en beweerde: ‘Expats kopen in de krappe huurmarkt steeds vaker een huis.’ Ook zouden multinationals ‘in groten getale’ huizen voor hun nieuwe werknemers opkopen.
Deze constateringen blijken niet met feiten te zijn onderbouwd, ontdekte Elsevier Weekblad. Maar de expat was wel weer in het nieuws. Zoals vaker de laatste tijd. Alle berichtgeving wijst op een onstuimige groei van het aantal expats. De komst naar Nederland van internationale bedrijven en instellingen, zoals het Europees Medicijnagentschap EMA, leidt tot bezorgdheid of de lokale gemeenschap de komst van zo veel expats wel aankan. ‘Expatkind belast docent en medeleerling,’ schreef Het Parool deze zomer over basisscholen in Amstelveen die de toestroom van kinderen van buitenlandse werknemers niet aankunnen.
Nauwelijks integreren in lokale gemeenschap
Bij expats (een afkorting van ex patriates) denken veel mensen aan goedverdienende werknemers die door een groot internationaal bedrijf of een land zijn uitgezonden (of zijn geworven) om in Nederland tijdelijk te werken. Ze doen vaak iets belangrijks op kantoren, hebben heel speciale technische kennis, zoals op het gebied van werktuigbouwkunde, of werken op ambassades. Hun kinderen gaan naar internationale scholen en ze integreren nauwelijks in de lokale gemeenschap, omdat ze zo kort blijven.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout