De economie klimt uit het dal, de inflatie ook. Centrale bankiers staan voor een dilemma: moeten ze na jaren weer op de rem trappen?
Ontwaakt inflatie uit een lange winterslaap? Grondstoffen, halffabrikaten, zeetransport: ze zijn allemaal fors duurder geworden. Tijdens de coronacrisis is in diverse sectoren de capaciteit verlaagd in de verwachting dat de vraag zou instorten. Maar het economisch herstel is verrassend krachtig, met als gevolg ‘ouderwetse’ schaarste.
ECB en Fed zien nog geen redenen om steven te wenden
Dit artikel is een eerdere versie van deze blog: Centrale banken houden tap open, omwille van financiële stabiliteit
Zowel de Europese Centrale Bank (ECB) als de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) ziet nog geen redenen om de steven te wenden. Het huidige ruime beleid wordt voortgezet: een combinatie van een korte rente op nul en grootschalige obligatie-opkopen om ook de lange rente laag te houden. Alleen de Fed lijkt iets op te schuiven. Het merendeel van de Amerikaanse beleidsmakers verwacht eind 2023 een eerste renteverhoging, in plaats van in 2024.
In de westerse diensteneconomieën zijn de prijzen van staal, tarwe of hout niet meer allesbepalend voor de inflatiecijfers. Maar uiteindelijk sijpelen hogere kosten wel door. Cruciaal is de arbeidsmarkt. Ontstaan daar ook grote tekorten, waardoor lonen gaan stijgen, dan is de geest echt uit de fles. Extra complicerende factor: de verwachting dat de inflatie sterker gaat stijgen, heeft op zich al een effect op de prijzen. Producenten slaan alvast extra materiaal in en drijven zo de prijzen op, vakbonden gaan hun looneisen opschroeven om koopkrachtverlies in de toekomst te voorkomen.
Lees verder onder de graphic
Laden…
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Wilt u opnieuw inloggen