Mr Marvis groeide in een paar jaar uit tot hét merk in korte broeken voor mannen. Nu breidt het Amsterdamse bedrijf uit met lange broeken, limited edition-shirts en fysieke winkels.
De ontstaansgeschiedenis van Mr Marvis hangt aan de muur in een vergaderkamer in het nieuwe hoofdkantoor vlak bij het Amstel Hotel in Amsterdam. Vijf ingelijste korte broeken vertellen het verhaal. Helemaal rechts het eerste prototype uit 2014, daarnaast enkele opvolgers en tot slot het eindproduct uit 2015. Althans, bijna. Model en stof lijken al sprekend op die van de shorts waarmee het Amsterdamse bedrijfje de markt zou bestormen, maar op het label staat nog Mr Gustav (wat moest klinken als good stuff).
Maar die naam stuitte op bezwaar van een Deens bedrijf dat die naam al droeg. Daarom werd het Mr Marvis (een verbastering van marvellous), het merk dat in 2016 zijn intrede deed en binnen een paar jaar zowel in Nederland als in omliggende landen een onwaarschijnlijk succes werd.
David Sipkens (37), een van de drie oprichters, kijkt met plezier terug op die beginperiode. Hij en zijn compagnon Steven Vrendenbarg (39) kenden elkaar uit het Groningse studentenleven. Ze hadden hun studies afgerond en maakten carrière in het bedrijfsleven. Het was Vrendenbarg die op het idee kwam de perfecte korte broek te maken. Hij polste zijn idee bij Sipkens en deed een beroep op de vrouw van een vriend, Aafke Tuin (41) die inmiddels ervaring had als ontwerper bij een kinderkledingmerk.
De frustraties en wensen van mannelijke kopers waren daarbij cruciaal. ‘Mannen houden over het algemeen niet zo van winkelen en kleren passen. Als ze eenmaal de broek hebben gevonden die hun bevalt, dan willen ze die de volgende keer weer. Maar bij veel gevestigde merken zijn er dan weer nieuwe modellen met andere pasvormen en materialen,’ zegt Sipkens. ‘Bij andere producten had je wel van die herkenbare merken, zoals Lacoste voor poloshirts of Ray-Ban voor zonnebrillen.’
De broeken worden gefabriceerd in Portugal
Met het eerste echte product gingen ze de boer op. Ze zetten een crowdfundingactie op, verkochten vijfhonderd broeken vooruit en lieten ze maken in Portugal, het land waar de producten van Mr Marvis tot op de dag van vandaag worden gefabriceerd. Het sloeg aan, dus gingen ze door. Sipkens: ‘We hadden geen idee welke kant het op zou gaan, maar we hadden wel de overtuiging dat het in een behoefte zou voorzien.’
Een doel hadden ze niet echt. ‘Het leek mij super als we uiteindelijk een plekje tussen de gevestigde merken zouden krijgen in Icons of Men’s Style,’ zegt Sipkens lachend. ‘En toen het begon te lopen, hebben we op een gegeven moment wel bepaald wat het moment zou zijn waarop we zouden stoppen met onze banen om ons volledig op ons bedrijf te richten. Dat kwam eigenlijk al vrij snel.’
Cijfers maakt Mr Marvis niet bekend, maar volgens Sipkens slaagde het bedrijf erin binnen vijf jaar 1 procent van de kortebroekenmarkt in West-Europa te veroveren. De opmars van het merk is overal te zien. Niet alleen in de vele advertenties in bladen, op internet en tv, maar ook in het straatbeeld. En ook de razendsnelle uitbreiding naar omringende landen zegt iets over het succes en de ambitie van de jonge ondernemers. In 2017 begonnen ze in Duitsland en België, in 2019 kwamen daar het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk bij.
Lees meer over het fenomeen fast fashion: De kledingkast moet duurzamer
Het succes schuilt hem ook in zaken achter de schermen
Mr Marvis bleek dus een schot in de roos. De korte broek, een tijdloos model in tal van kleuren, valt in de smaak, maar het succes schuilt hem ook in zaken achter de schermen. ‘We wilden een boel dingen anders dan in de mode-industrie de norm was: slow fashion, direct naar de klant, en met slim gebruik van technologie,’ zegt Sipkens.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout