Dirk Beljaarts (46) moet als minister direct aan de bak met industriebeleid.
Van de horeca naar het ministerschap van Economische Zaken. Wie is Dirk Beljaarts (46)?
De in Roosendaal geboren Beljaarts studeerde aan de hotelschool in Maastricht. Na deze te hebben afgerond, werkte hij jarenlang in het bedrijfsleven. Hij klom op in de horeca, van manager bij restaurants en cateraars tot directeur bij internationale ketens als art’otel en Novotel.
Vanaf 2021 was Beljaarts lid van de Sociaal-Economische Raad en zat hij in het bestuur van de Europese horecakoepel HOTREC. Als directeur – sinds 2019 – van Koninklijke Horeca Nederland (KHN), werd hij het gezicht van die branche tijdens de coronacrisis. Beljaarts was vanaf het begin van de pandemie een stevig pleitbezorger van versoepeling van de maatregelen en vond het coronabeleid ‘disproportioneel’.
Hoe kijkt Dirk Beljaarts naar zijn ministerschap?
Beljaarts is een uitgesproken voorstander van een sterk ondernemers- en vestigingsklimaat. Eerder dit jaar zei hij in een interview met de website De Ondernemer: ‘Ik hoop dat een nieuwe regering meer waardering heeft voor het mkb en het grootbedrijf. Dat is nu onvoldoende.’
Hoort Dirk Beljaarts al langer bij de PVV?
Beljaarts is de enige PVV-minister in het kabinet-Schoof die niet uit de eigen gelederen komt. Het was even onzeker of hij minister zou worden, vanwege vermeende betrokkenheid bij een faillissement van een KHN-dochter: KHN Rekenwerk. Dat bedrijf regelde de administratie van horecaondernemers.
Op 16 augustus werd duidelijk dat KHN liefst 1,3 miljoen euro vordert bij Rekenwerk, waar Beljaarts naar eigen zeggen slechts ‘bestuurder op afstand was’. Hij houdt vol dat hij geen schuld heeft aan het faillissement.
Wat zijn de taken van de minister van Economische Zaken?
Die zijn iets anders dan die van zijn voorganger Micky Adriaansens (VVD). Bijna alles wat met duurzaamheid te maken heeft, valt nu onder de verantwoordelijkheid van Sophie Hermans (VVD), minister van Klimaat en Groene Groei.
Wel is Beljaarts – vreemd genoeg – verantwoordelijk voor het industriebeleid. Daar kan hij direct mee aan de slag. Geen branche klaagt zo veel over het afbrokkelende vestigingsklimaat als de industrie. Twee weken terug verscheen een rapport over de torenhoge elektriciteitskosten in vergelijking met omringende landen. ‘Zorgelijk,’ zei Beljaarts bij de eerste ministerraad van dit politieke jaar. Een oplossing had hij nog niet.
Er zijn meer hoofdpijndossiers. De arbeidsproductiviteit moet flink omhoog, de economie groeit te traag, en Nederland is voor meer sectoren onaantrekkelijk dan alleen de industrie. Beljaarts kan dus aan de bak. Over ruim twee weken is het Prinsjesdag. Dan zal blijken of de minister geld heeft losgekregen om deze kwesties op te lossen.