Economieredacteur Ron Kosterman kan bijna dagelijks de ‘verse’ boodschappen van zijn drukke buurtgenoten in ontvangst nemen.
‘Wij konden maar geen goede oplossing vinden voor de boodschappen. Nu krijgen we de HelloFresh Box thuisbezorgd en dat werkt voor ons heel goed.’ Ene Ruud, een zeurpiet, vertelt op de site van HelloFresh dat hij er niet uitkwam. Elke avond naar de supermarkt was ‘niet ideaal’, in het weekeinde voor de ganse week boodschappen doen evenmin – argh, zou je hem niet?
Bij mij in de straat wonen mensen als Ruud. HelloFresh is er populair. Mensen als Ruud zijn weinig thuis. Ze zitten vaak zzp’er te wezen in een koffietentje met gratis wifi. Dat leidt ertoe dat ik geregeld dozen van HelloFresh van de bezorger aanneem. Daar zit dus vers eten in – van groente en fruit tot en met vlees en vis.
Een van de bezorgers ken ik inmiddels. Toen ik laatst zei dat dozen soms dagen blijven staan eer ze werden opgehaald door Ruud of Ruud, keek hij niet raar op. Dat hoorde hij vaker. Waarom koop je dan vers, Ruud?
Winkelstraten
Soms ben je er maar druk mee, als zo nu en dan thuis werkende journalist. Laatst nam ik binnen twee uur drie pakketjes aan. Eén van HelloFresh, één van lingerieketen Hunkemöller (voor Ruuds mooie vriendin) en één van kledingboer Zalando. Bij elke doos dacht ik aan lege winkelstraten.
Ruud vindt het handig: het scheelt tijd. Dat anderen er tijd aan kwijt zijn (pakketjes aannemen of achter een bestelbusje moeten wachten, omdat de bezorger driftig op zoek is naar buren die wel thuis zijn) is voor hem bijzaak. Bij Bol.com kun je nu ’s ochtends een cadeau bestellen en dat ’s middags bij Albert Heijn ophalen. Dat is voor mensen die hun jarige moeder of beste vriend zijn vergeten. Ook dat vind ik triest.
De bezorgbedrijven zeggen dat straks drones dat werk doen. Ik vraag me af hoe dat gaat als Ruud weer eens niet thuis is. Vliegt de drone onverrichter zake terug of belt-ie bij mij aan?
Elsevier nummer 27, 4 juli 2015