Victor van Tol (40) van SnappCar sorteert voor op uitbreiding in Europa. Het is zijn doel om 250.000 particulieren in Europa hun auto te laten verhuren aan anderen.
Het waren de slechtst bestede euro’s ooit, lacht Victor van Tol. Het was drie maanden nadat hij en zakenpartner Pascal Ontijd hun bedrijf SnappCar hadden opgericht, een platform waar particulieren hun auto aan andere particulieren kunnen verhuren. Ze huurden een stand op de Huishoudbeurs om klanten te werven.
Het merendeel van de autobezitters is niet bereid om hun auto te verhuren, zegt Van Tol. ‘Velgenlikkers’, noemt hij die groep. ‘We hadden in ons kantoortje in Utrecht bedacht dat vrouwen een goede doelgroep zijn. In twee-autogezinnen heeft de man de mooie auto en de vrouw, een beetje badinerend gezegd, de Twingo.
Voor haar is de auto minder een bezit, meer een gebruiksvoorwerp. We hadden geïnvesteerd in een mooie stand op de beurs en vervolgens twee weken daar herrie lopen maken. Het resultaat was – en ik overdrijf niet – drie nieuwe verhuurders.’
Tegenwoordig weet SnappCar snel meer huurders en verhuurders aan zich te binden: ‘De omzet stijgt elke maand met 10 procent.’ Wie zijn auto via SnappCar verhuurt, komt op de website te staan. Wie een auto nodig heeft, kan er een uitkiezen. SnappCar regelt vervolgens de verzekering en alles wat erbij komt. Krijgt de huurder bijvoorbeeld een snelheidsboete, dan zorgt het bedrijf voor de afhandeling.
Fout
‘Als mensen eenmaal hun auto via ons hebben verhuurd, dan denken ze vaak: het is simpel, het is leuk, en ik heb vijf tientjes op mijn rekening staan.’ Voor huurders is SnappCar naar eigen zeggen goedkoper dan autoverhuurbedrijven.
In Nederland zijn via SnappCar inmiddels 11.500 auto’s te huur. Met de overname in april van de Deense branchegenoot MinbilDinbil (‘Mijn auto, jouw auto’) kwamen daar zo’n tweeduizend auto’s in Denemarken bij.
‘De fout die we op de Huishoudbeurs maakten, was dat we op mensen afstapten en zeiden: “Jij moet je auto delen, dat levert geld op. Je bent gek als je het niet doet.” Dat werkt niet. In dit model moet je mensen ervan op de hoogte stellen dat de dienst – je auto verhuren – bestaat en dat het goed is geregeld. Als mensen zich kunnen vinden in jouw filosofie, dan komen ze wel.’
‘Deeleconomie’
In 2014 trok SnappCar klanten én kapitaal aan met een succesvolle crowdfundingcampagne. Van Tol en zakenpartner Ontijd nodigden het grote publiek uit om, vanaf 250 euro, te investeren in het bedrijf: bijna vijfhonderd mensen legden samen ruim 560.000 euro in. Dit jaar heeft SnappCar weer zo’n campagne. ‘Het zou ideaal zijn als we het bedrag van 2014 overtreffen.’
SnappCar is de voornaamste Nederlandse exponent van de ‘deeleconomie’, waarin mensen spullen huren van anderen in plaats van ze zelf te kopen.
‘Steeds meer mensen realiseren zich dat een consumptiemaatschappij van steeds meer spullen, auto’s en weet ik wat allemaal, niet meer kan. Het trekt een te zware wissel op de planeet. Dat is bijna asociaal om te negeren.’
SnappCar heeft dus een uitgesproken maatschappelijke missie, maar een geitenwollen sok kun je Van Tol niet noemen. Hij spreekt de taal van de bedrijfsadviseur, denkend in systemen en businessmodellen en vaste en variabele kosten. Dat is geen toeval: hij maakte carrière bij KLM en reisbureau BCD Travel en werkte tussendoor als strategieadviseur.
‘Ik onderneem omdat ik impact wil hebben. Ik kom elke ochtend vroeg mijn bed uit, maak lange dagen. Dan wil ik resultaat zien van de dingen die ik doe. Bij grote bedrijven was dat beperkt, ik was een klein radertje. Als consultant gaf ik wel advies, maar zag ik nooit het resultaat ervan.’
Veroveren
Ervaringen als de Huishoudbeurs zijn ‘exemplarisch’ voor hoe je als ondernemer een leercurve doorloopt, vertelt Van Tol. ‘Je maakt veel fouten. De reden dat we nu staan waar we staan, is dat we daar telkens goed van hebben geleerd.’ Sinds de oprichting in 2011 is de SnappCar-formule voortdurend bijgeschaafd, zegt hij.
‘We hebben ons businessmodel ontwikkeld in Amsterdam en getest in een aantal andere steden in Nederland. Dit jaar gaan we het testen in Kopenhagen en nog één andere Europese stad. Als we weten dat ons businessmodel daar werkt, dan hebben we vaart genoeg om Europa te veroveren.’
Net als Uber heeft SnappCar een playbook, een soort handleiding voor hoe het bedrijf te werk gaat als het een nieuwe stad wil ‘veroveren’. ‘We hebben met adviesbureau McKinsey in kaart gebracht in welke wijken en in welke steden mensen het meest geneigd zijn om hun auto uit te lenen. Daarmee kunnen we voorspellen in welke Europese steden SnappCar zal aanslaan.’
Impact
Van Tol heeft samen met zakenpartner Ontijd een vergezicht geformuleerd. Of, zoals hij het noemt: een B-HAG: Big Hairy Audacious Goal (groot, harig, gedurfd doel, een term uit de bedrijfsadvieswereld). Ze gaan voor 250.000 huurauto’s in Europa.
‘Als we dat hebben bereikt, hebben we een enorme impact op de wereld gehad: die auto’s hoeven namelijk niet meer te worden geproduceerd. Ook is er dan een bedrijf dat heel veel waard is en dat zijn oprichters ook wat gaat opleveren. Daar hoeven we ons niet voor te schamen, dat hoort erbij.’
Elsevier nummer 24, 13 juni 2015