Francis Spijkers (42) is franchiser schoonmaakaanhuis.nl.
‘Ik vind zo weer wat nieuws, dacht ik drie jaar geleden toen ik mijn baan als secretaresse verloor. Nee dus. Het was midden in de crisis, ik was te oud en te duur. In anderhalf jaar tijd heb ik meer dan achthonderd sollicitatiebrieven de deur uitgedaan. Toen na anderhalf jaar mijn WW-uitkering stopte, ben ik gaan schoonmaken.
‘Maar het komt goed. Sinds dit jaar bemiddel ik via schoonmaakaanhuis.nl in huishoudelijke hulpen. Van hun uurprijs van 15 euro gaat 3 euro naar mij. Ik heb nu twee hulpen die mij ongeveer 300 euro per maand opleveren.
‘Samen met mijn eigen uren kom ik op 1.200 euro netto per maand. Inclusief alimentatie voor mijn twee zoons van vijftien en elf jaar, plus kindgebonden budget, krijg ik maandelijks ongeveer 2.100 euro.
‘Toen mijn baan ophield, ben ik er flink op achteruitgegaan. Maar ik heb lieve ouders die mij nu en dan hebben bijgestaan. Voordeel van mijn lage inkomsten is ook dat ik nauwelijks belasting hoef te betalen. Al heb ik dus ook weinig aan hypotheekrenteaftrek. Ik betaal de volle 800 euro rente voor mijn flat in Haarlem.’
Op is op
‘Als ik geld over heb, gaat het naar de kinderen. Die moeten het goed hebben. Zo kocht ik laatst twee gezelschapsspellen, voor 60 euro. Hopelijk komt er binnenkort ook weer extra ruimte voor uitstapjes. Bowlen vinden ze bijvoorbeeld leuk. Maar dat is toch weer 37,50 euro voor een uurtje.
‘Ik beheer samen met een vriendin de Facebook-pagina “Prakkie eten over 023”, voor mensen die beneden het minimum leven. Ook om aan mijn jongens te laten zien dat niet alles zo vanzelfsprekend is. Als zij hun gang gaan, kan ik elke week wel voor 200 euro aan boodschappen doen. Eén keer in de twee weken sla ik in. Voor de luxere dingen geldt: als het op is, is het op.
‘We gaan altijd in Nederland met vakantie. In mei wil ik met mijn nieuwe vriend, zijn twee jonge kinderen en mijn zoons een midweek naar een huisje. Dat ga ik regelen via bungalows.nl, daar kun je voor een paar honderd euro heel leuke huisjes regelen.’
Elsevier nummer 5, 6 februari 2016