Het Sociaal Akkoord zal weinig doen voor de oplopende werkloosheid. Het groeiende aantal werklozen is nu ook goed verankerd in een schadelijk akkoord.
In de eerste drie maanden van het jaar steeg de werkloosheid van 7,2 tot 8,1 procent van de beroepsbevolking. Een gemiddelde van 643.000 mensen die actief op zoek zijn naar een baan, slaagt daar niet in. Elke maand kwamen er 24.000 werkzoekenden bij.
Huisvrouwen
Nu is die stijging iets minder dramatisch dan ze oogt. Per maand gingen er 13.000 banen verloren. Dat de werkloosheid veel harder steeg, komt doordat er elke maand meer dan 6.000 nieuwe werkzoekenden bijkwamen – denk aan huisvrouwen die op zoek gaan naar een baan (en zich aanmelden bij uitkeringsinstantie UWV) omdat hun man werkloos is of dreigt te worden.
Die trend heeft iets positiefs. De crisis dwingt meer mensen werk te zoeken. En hoe meer mensen zich aanmelden op de arbeidsmarkt, hoe efficiënter die wordt.
In economentermen: wie thuis zit, produceert niet. Die persoon werkt niet bij een bedrijf of bij de overheid en levert zo geen bijdrage aan de nationale economie. Hij betaalt geen loonbelasting en brengt de overheid dus – behalve door eventuele consumptie – niets op.
Somber
Verder valt over het werkloosheidscijfer van 8,1 procent weinig positiefs te bedenken. Opvallend is – opnieuw – de stijging van de jeugdwerkloosheid. Zowel in de categorie tot 25 jaar als die daarboven (tot middelbare leeftijd, 45 jaar) steeg de werkloosheid bijzonder hard.
Dat stemt somber. Vorige week sloten vakbonden, werkgeversclubs en het kabinet een slap sociaal akkoord over de arbeidsmarkt. Wat de vakbonden bepleitten als een stimulans voor de economie, is dat hoegenaamd niet.
Bescherming
De arbeidsmarkt wordt nauwelijks hervormd: oudere werknemers genieten via de cao’s veel bescherming, jongere werknemers – veelal op tijdelijke contracten – niet. De cao-lonen blijven stijgen, in het eerste kwartaal met 1,8 procent op jaarbasis – terwijl de economie krimpt. Bedrijven nemen om de kosten te drukken dan maar hun toevlucht tot massa-ontslagen.
Zo is de hard oplopende werkloosheid nu ook goed verankerd in een schadelijk Sociaal Akkoord. De door premier Mark Rutte (VVD) zo vurig gewenste opleving van de consumptie en zo de economie kan op deze manier nog lang op zich laten wachten. En wat krijgen we dan?
Nieuwe lastenverzwaringen wellicht, onder druk van regeringspartij PvdA vooral voor de wat hogere inkomens die het zogezegd allemaal makkelijk kunnen betalen.