De bonus gaat eruit bij Rabobank. De boerenleenbank maakte deze week bekend dat de raad van bestuur niet langer een variabele beloning krijgt, enkel een vast salaris. De bonus voor gewone werknemers was al afgeschaft. Mooi zo.
Niet dat bonussen per se slecht zijn. Wie zijn werk goed doet, mag daar best voor worden beloond. Maar in het bankwezen pakte deze prikkel slecht uit, zo bleek tijdens de kredietcrisis.
Bonussen leidden bankiers ertoe veel risico te nemen om kortetermijndoelen te halen – ook die in de raad van bestuur. Toen het fout ging, moest de belastingbetaler bijspringen, terwijl bankiers hun bonus mochten houden.
Clawback
Het beloningsregime bij banken kon niet zo blijven bestaan. Rabobank – dat overigens geen overheidssteun nodig had in de kredietcrisis – besloot dus om variabele beloning af te schaffen.
Maar de angel kan ook uit de bonusdiscussie worden gehaald met zogeheten clawback-provisies, die steeds meer internationale banken in contracten opnemen.
Prijzenswaardig
Bankiers moeten dan hun bonus terugbetalen als hun prestaties toch niet zo goed uitpakken als op het moment van uitkering leek – bijvoorbeeld als de bank failliet gaat.
De beslissing van Rabobank valt hoe dan ook te prijzen, al was het maar vanwege de precedentwerking: andere banken zullen zich beter moeten verantwoorden waarom ze bonussen aan hun personeel en raad van bestuur geven. Rabobank kan immers ook zonder.