De nieuwe Griekse premier Alexis Tsipras maakt zich niet geliefd bij zijn Europese geldschieters. Zijn economische plannen zijn allesbehalve overtuigend, logisch dat de Europese Centrale Bank het land dwingt zich aan de afspraken te houden.
Dat Griekenland zijn schulden niet kan afbetalen, staat wel vast. Het bedrag (320 miljard euro) is te hoog, het nationale inkomen te laag.
Niet zo gek dat de nieuwe Griekse premier Alexis Tsipras probeert om soepeler voorwaarden te krijgen voor zijn land. Maar de manier waarop dat gaat, wekt geen vertrouwen.
Grote risico’s
De Grieken willen het door Europa opgelegde programma van economische hervormingen vroegtijdig beëindigen, daarbij hopend dat de Europese Centrale Bank onderpand van Griekse banken blijft accepteren. Dan kan de Griekse overheid blijven lenen. In juni wil het land nieuwe afspraken met Europa hebben gemaakt.
De ECB heeft daar, terecht, geen zin in, gaf het woensdag te kennen. Frankfurt zou grote risico’s lopen tot er een nieuwe afspraak met Europa ligt – en zoals de nieuwe Griekse regering zich nu opstelt, is het nog maar de vraag of die afspraak er ooit zou komen.
De economische plannen van Tsipras overtuigen niet. Ze zijn precies van het type dat Griekenland in 2010 zo in de problemen bracht: veel uitgeven, hoge salarissen en uitkeringen betalen en veel ambtenaren in dienst nemen.
Herstelbetalingen
De Grieken spelen met het idee om de huidige schuldpapieren om te ruilen voor nieuwe, die meer waard worden als de Griekse economie harder groeit. Niet echt een aantrekkelijk aanbod van een land dat jarenlang met zijn groeicijfers knoeide.
Of wat te denken van Tsipras’ proefballonnetje om herstelbetalingen van Duitsland te eisen voor de Tweede Wereldoorlog? Griekenland maakt zich zo niet bepaald geliefd bij zijn grootste geldschieter.
Door vanaf volgende week Grieks onderpand te weigeren, dwingt de ECB het land om zich gewoon aan de gemaakte afspraken te houden. Als het dat toch eens zou doen, zou dat in elk geval wat vertrouwen wekken.