Het kabinet, dat de lasten jarenlang heeft verzwaard en daarmee de economie een slechte dienst heeft bewezen, staat bij de burgers in het krijt. Maak fiscale regels eenvoudiger en verlaag de lasten van burgers.
Werken in Nederland heeft wel eens beter geloond, zoals miljoenen belastingplichtigen aan den lijve ondervinden. Veel – heel erg veel – werkende Nederlanders moeten de komende maanden over 2014 een flinke smak belasting bijbetalen. De schade kan in individuele gevallen oplopen tot vele honderden euro’s.
Als klap op de vuurpijl krijgen zij komende week ook nog beduidend minder vakantiegeld dan waarop ze hadden gerekend. Bij een inkomen van twee keer modaal gaat het om een paar honderd euro.
Die rekeningen zijn een gevolg van het voortdurend gesleutel door politici aan het belastingstelsel uit 2001. Dat is in de 14 jaar dat het bestaat, steeds complexer geworden.
De tegenvallers zijn het gevolg van het inkomensafhankelijk maken van fiscale voordelen die bij de invoering van het belastingstelsel nog voor iedereen gelijk waren – een van de manieren waarop VVD en PvdA nivelleren.
Prioriteit
Al jaren is duidelijk dat er wat moet gebeuren. Sinds 2009 wordt er gepraat over de herziening van het stelsel. Twee jaar geleden bracht een commissie onder leiding van oud-topambtenaar Kees van Dijkhuizen alle problemen nog eens uitgebreid in kaart.
Politici hebben de klus de afgelopen zes jaar voor zich uit geschoven. Omdat het geen prioriteit had, omdat ze het niet eens werden of omdat er weer eens een kabinet viel. Zo ging veel tijd verloren. Het kabinet heeft beloofd op Prinsjesdag met voorstellen te komen. Als de kibbelende coalitiepartijen het eens worden.
Wat moet er gebeuren? Om te beginnen moet werken meer lonen. De belasting op arbeid moet, na jaren van koopkrachtverlies, omlaag. En niet alleen voor de hoogste inkomens, maar voor iedereen die werkt. Met een toptarief van 52 procent, dat bovendien begint bij een brutojaarinkomen van 57.585 euro, loopt Nederland internationaal uit de pas.
En uitkeringsgerechtigden die een baan vinden, gaan er onvoldoende op vooruit. Bovendien, als mensen meer geld overhouden, kunnen ze ook meer uitgeven. En dat is weer goed voor de economie.
Fiscale regels
Belangrijk is ook dat er een eind komt aan het zinloos rondpompen van geld. De fiscus int met de ene hand hoge belastingen, en geeft met de andere hand fiscale voordelen en toeslagen terug. Het zijn in feite sigaren uit eigen doos. Schaf extraatjes af en gebruik het geld om de belastingtarieven te verlagen.
Dan zijn er ook minder ambtenaren nodig om al die regels uit te voeren en te controleren. Dat kan miljarden euro’s opleveren.
De belastingheffing dient om die reden ook eenvoudiger te worden. De coalitie moet de zaag zetten in het ondoordringbare woud aan fiscale regels en uitzonderingen.
Politici hebben de onweerstaanbare drang om voor elke maatschappelijke groep en voor elke situatie aparte fiscale regels te willen maken. Politiek cliëntelisme en regelzucht zijn de grootste vijanden van de zo nodige fiscale eenvoud.
De overheid moet ook ophouden met het fiscaal afstraffen van sparen. De omstreden vermogensrendementsheffing veronderstelt dat iedere Nederlander 4 procent rendement op zijn vermogen haalt, waarover vervolgens 30 procent belasting moet worden betaald.
Nu de spaarrente steeds verder daalt, holt deze spaartaks het vermogen van miljoenen Nederlanders uit. Het fictief rendement moet op de helling en de vrijstelling van 21.330 euro per Nederlander fors omhoog.
Euro
Die maatregelen kosten uiteraard geld. Dit kabinet, dat de lasten jarenlang heeft verzwaard en daarmee de economie een slechte dienst heeft bewezen, staat bij de burgers in het krijt. Nu de economie aantrekt, ontstaat er ruimte om belastingen te verlagen.
Daarnaast moet de overheid in zichzelf durven snijden. Van elke euro die er in Nederland wordt verdiend, geeft zij de helft uit. Dat is veel te veel. Geef de burgers hun geld terug.
Elsevier nummer 20, 16 mei 2015