De Brusselse plannen om asielzoekers te verdelen zijn niet in het belang van Nederland.
Er bestaat een sterk sentiment dat ‘Europa’ op zijn minst medeschuldig is aan de soms noodlottige migratiepogingen van mensen uit Syrië en andere oorlogsgebieden, uit Afrika en uit Azië. Minstens zo hardnekkig is het idee dat Nederland het in ‘Europa’ extra laat afweten omdat vooral Duitsland veel aantrekkelijker zou zijn voor de toestromers, die ze ook nog eens warm welkom heet – wat in Nederland niet zo zou zijn.
Praatprogramma’s op tv geven vaak een aardige indruk van wat zoal netjes wordt gevonden om daar publiekelijk iets over te zeggen. Er komen veel bekende gezichten uit de wereld van theater en tv aan het woord die zelden uitblinken in kennis van feiten, maar zich graag baseren op ‘beelden’ die rondgaan.
In werkelijkheid is het hoogst twijfelachtig of ‘Europa’ schuldig kan worden bevonden aan de soms noodlottige verlopende toestroom van asielzoekers. Op de veronderstelling dat Nederland het qua aantrekkingskracht bij hen zou afleggen tegen Duitsland, valt ook wel wat af te dingen.
De recentste cijfers zijn die over vorig jaar, geleverd door statistisch bureau Eurostat. Duitsland kreeg toen zo’n 200.000 asielverzoeken, Nederland zo’n 25.000. De aanvragen in Nederland werden in tweederde van de gevallen gehonoreerd en in Duitsland in 41,6 procent van de gevallen.
Die lage Duitse score komt ook, net als dit jaar het geval zal zijn, doordat bijna de helft van degenen die zich in Duitsland aandienen als asielzoeker, uit de Balkan komt. Hun asielaanvragen zijn kansloos. Per saldo nam Nederland gerekend per inwoner vorig jaar – dit jaar kan dat anders zijn – meer asielzoekers op dan Duitsland. Veel meer dan Italië, Frankrijk, Groot-Brittannië en Spanje, en heel veel meer dan Griekenland, dat slechts een transitland is.
Geen twijfel
Dergelijke lijstjes worden relevant nu de Europese Commissie asielzoekers over de Europese Unie (EU) wil verspreiden. Het begon enkele maanden terug met het verdelen van 40.000 asielzoekers, maar de Commissie heeft het nu al over 120.000 of 160.000, en binnenkort zullen het er zeker honderdduizenden zijn.
Uiteindelijk beoogt de Commissie om alle migratiebewegingen van buiten naar en door de EU onder haar hoede te nemen. Daarover hoeft geen twijfel te bestaan.
Oud-minister Frans Timmermans, rechterhand van Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker, presenteerde onlangs de verdeelsleutel aan de hand waarvan de tienduizenden dan wel honderdduizenden asielzoekers zouden moeten worden toegewezen aan de EU-lidstaten.
Die sleutel komt erop neer dat ze worden verdeeld op basis van het inwonertal, de omvang van de economie, het aantal asielzoekers dat de afgelopen vijf jaar al door zo’n land is opgenomen en het werkloosheidsniveau.
Als Nederland alleen naar rato van zijn inwonertal zou worden toebedeeld, dan zou Brussel het land 3,3 procent van alle asielzoekers toewijzen, maar omdat Nederland het verder zo aardig doet, is dat percentage opgetrokken tot 4,35. In de jongste plannen van de Europese Commissie is het aan Nederland toe te delen percentage verder opgetrokken tot 6.
Als dit Brusselse systeem er komt en zou werken, dan luidt de hamvraag of Nederland dan verhoudingsgewijs meer als zodanig erkende vluchtelingen zou moeten opnemen dan het nu uit zichzelf al doet. Welnu: op basis van de cijfers uit het verleden zouden dat er door Brussels toedoen eerder minder dan meer zijn, want tegen het heersende beeld in neemt Nederland juist bovengemiddeld veel asielzoekers op.
Onaantrekkelijk
Toch is het Brusselse alternatief voor Nederland onaantrekkelijk – even aangenomen dat het niet per se in Nederlands interesse is om veel nieuwe, niet op Nederlands belang geselecteerde immigranten uit het Midden-Oosten, Afrika en Azië in huis te halen.
Ten eerste omdat het niet in Nederlands belang is om de sleutel van Nederland in handen van Brussel te geven, want die krijg je nooit terug. Ten tweede omdat zo’n beetje de helft van de EU-landen alle mogelijke redenen zal aanwenden om aan het verdeelplan te ontkomen, zodat brave landen als Nederland slechter af zijn. En ten derde omdat veel asielzoekers die door Brussel naar Oost-Europa worden gestuurd, zich na verloop van tijd, vrij reizend, alsnog in een land als Nederland vestigen.
De Brusselse verdeelplannen zijn dus niet in het belang van Nederland.
Elsevier nummer 37, 12 september 2015