Een woonstylist die haar eigen huis inricht, als dat maar goed gaat. ‘Ik combineer voorwerpen die anders zijn, maar toch bij elkaar passen. Dat is echt hip.’ Overgestileerd is het nieuwe huis van Monique Stam (43) allerminst.
Deze villa ademt die gezellige, wat doorleefde sfeer die je doorgaans pas krijgt als je ergens jaren bent genesteld. De vele voorwerpen die achteloos bij elkaar staan, de slordige stapeltjes boeken en tijdschriften, het fotoboek dat nonchalant ligt opengeslagen.
Schijn bedriegt. Eigenaar Monique Stam woont er pas twee weken en heeft niets aan het toeval overgelaten. Geen centimeter is aan haar kritische oog ontsnapt. ‘Dat is mijn vak hè,’ lacht ze. Als stylist richt ze onder meer huizen in voor particulieren. ‘Het is mijn passie om mensen zich gelukkig te laten voelen in hun huis. Als ik ergens binnenkom, zie ik meteen waar het aan schort. Vaak maken een paar kleine ingrepen al een groot verschil.’
Betaalbare spullen
Monique Stam is van oorsprong Nederlandse, maar een licht accent verraadt dat ze al jaren in België woont. Tot voor kort runde ze een aantal kledingwinkels onder haar eigen naam, wat haar zeker in België veel bekendheid opleverde. Ook haar nieuwe bedrijf draagt de naam Monique Stam. De overstap naar interieur is niet groot, vindt ze. ‘Ik zie veel overeenkomsten tussen mode en interieur.’
Zo werkt ze veel met wat ze noemt ‘Mix & Match’: ‘Ik combineer stoffen, voorwerpen en designs die op het oog anders zijn, maar toch bij elkaar passen. Dat is echt hip. Je ziet dat ook terug in de mode.’ De kunst is om daarbij duur en voordelig te combineren, vindt Stam. ‘Je huis volzetten met alleen maar dure spullen is te gemakkelijk. Ik hou van een mix van een paar mooie designstukken met betaalbare spullen.’
Opnieuw legt ze de link met mode: ‘Met een goede tas en horloge máák je je outfit.’
Donker en licht
Ze wijst op het enorme fotoboek van de beroemde mode- en glamourfotograaf Helmut Newton, dat opengeslagen op een tafeltje ligt – niet geheel toevallig op een prachtige modeplaat. ‘Dat fotoboek is duurder dan mijn bankstel.’
De zwart-witfoto matcht mooi met de vele zwarte accenten in het huis. ‘Die kleur heet wengue,’ verbetert Stam onmiddellijk. ‘Dat is net niet helemaal zwart. Ik houd van het contrast tussen donker en licht.’
Bij het inrichten gaat Stam grotendeels af op haar gevoel, maar ze hanteert wel een aantal stelregels. Zo houdt ze duidelijk van ‘groepjes’: ‘Bij mij zie je nooit één schilderij of één vaas. Ik plaats ze altijd met minstens twee bij elkaar. Dat zorgt voor meer rust in huis: als je overal losse voorwerpen neerzet, creëer je chaos.’
Stam is niet iemand die naar een standaard winkel gaat en daar een standaard keuken of -badkamer uitzoekt. ‘Ik hou niet van clichés. Ik wil mijn ziel in een huis leggen.’
Badkamer
Via een vriendin vond ze het kleine, Brabantse renovatie- en ontwerpbedrijf Homeproof, dat precies ‘op haar lijn’ zat. ‘Zij maakten onder meer een grote leefkeuken van de garage en braken de muur naar de woonkamer door. Ik vind het prettig dat alles zo lekker open is.’
Ook de badkamer werd een bijzonder project. Haar bad ontwierp Stam zelf. ‘Het ziet er misschien uit als duur design, maar we hebben gewoon om een standaard bad een brede, houten lijst gezet.’
Ook in haar voormalige huis in Schilde had ze zo’n bad. Dat huis werd te groot, nu haar zoon gaat studeren in Schotland en ze alleen nog met haar dochter woont. In eerste instantie overwoog Stam te verhuizen naar het nabijgelegen Antwerpen, waar ze haar showroom heeft.
‘Ik heb wat rondgekeken op de Marnixplaats; tegenwoordig de place to be in Antwerpen. Maar toen ik er wegreed wist ik meteen: dit wordt het niet. Aan de Marnixplaats staan mooie herenhuizen, maar je hebt geen tuin en het is er hectisch. Ik wil meer rust. Bovendien was het onhandig, want mijn dochter zit hier in Schilde op school.’
Wit T-shirt
Dus bleef ze in Schilde, een plaatsje net voor Antwerpen waar veel rijke Belgen en Nederlanders wonen. Ze viel voor deze bescheiden villa, pal aan de bosrand. ‘Het lijkt met z’n rieten kap veel op mijn vorige huis, maar het is kleiner en knusser. Ik voelde me hier meteen thuis.’
Bij vertrek krijgt de fotograaf en passant nog wat kledingadvies mee. ‘Je bent een heerlijk natuurlijke jongen, maar zo’n wit T-shirt onder je hemd moet je echt niet meer doen.’