Peter van der Putten doet onderzoek naar het gebruik van robots in godsdienstige gemeenschappen. Dit zet volgens de robotfilosoof aan het denken over rituelen en de psychologie van het geloven.
Het is een intrigerend onderwerp dat ook literatoren bezighoudt: robots. Dit jaar publiceerde Kazuo Ishiguro, een Japanse winnaar van de Nobelprijs voor de literatuur, bijvoorbeeld de roman Klara en de zon, waarin de titelfiguur een KV is. Dat wil zeggen: een Kunstmatige Vriend die dienstbaar zijn en liefhebben als voornaamste opdracht heeft. En de Britse schrijfster Jeanette Winterson liet Twaalf bytes verschijnen, een essaybundel waarin ze opvallend positief schrijft over de mogelijkheden van kunstmatige intelligentie.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
In het boek van Winterson komt Mindar voorbij. Dit is een robotpriester die zich in een vierhonderd jaar oude boeddhistische tempel in Kyoto de hele dag van één taak kwijt: het opzeggen en herhalen van een preek. Tensho Goto, de hoofdopzichter van de tempel, toont zich enthousiast over deze technische innovatie. Hij ziet een gelukkig huwelijk ontstaan tussen religie en kunstmatige intelligentie: ‘Het boeddhisme is geen geloof in een god; het is het volgen van het pad van de Boeddha. Het maakt niet uit of de Boeddha wordt uitgebeeld door een machine, een oud stuk metaal of een boom.’
Ziekenzalving door een kunstmatig wezen is in theorie mogelijk
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout