Leraren luchten hun hart over waar het wringt in het onderwijs. In gesprek over corona, ‘leefachterstanden’ en ‘kansklassen’, over het lerarentekort en de bemoeizucht van ouders. En over hoe mooi hun vak is, ondanks alles.
Een leraar voor het schoolbord, boterhammen in de aula, een ‘briefje’ halen bij de conciërge na de tweede bel: het zijn geen vanzelfsprekendheden meer. Voor het derde schooljaar heeft het onderwijs te maken met corona. Drie keer gingen scholen in lockdown. Toch is de moed de leraren nog niet in de schoenen gezakt, blijkt uit gesprekken met 36 leraren, afkomstig van twintig middelbare scholen in dorpen en steden in alle provincies. ‘We zijn veerkrachtig.’
Luister ook de podcast met Ruud Deijkers (tekst gaat hieronder verder):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
EW maakte een rondgang langs docenten van diverse leeftijden en gezindten. Zij kregen de mogelijkheid om zonder naam en toenaam te vertellen over het werk op hun school en in het onderwijs in het algemeen, tijdens de coronajaren en daarvoor. Vaak wordt over ze gepraat – door koepelorganisaties, politici, onderzoekers – zelden mét ze.
Les tijdens de pandemie
Ook in de schoolklas gaan veel gesprekken over corona en besmettingscijfers. ‘Het helpt om de leerlingen het belang van statistiek te laten inzien,’ zegt een wiskundeleraar uit Overijssel. Ook positief: leerlingen van dertien jaar kunnen al prima overweg met zakelijke communicatieplatforms zoals Teams.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout