Seismometers, de schaal van Richter, shakemaps: wat we meten en weten van aardbevingen. Zijn ze te voorspellen?
Ingestorte gebouwen, opengebroken straten, mensen in paniek en met verdriet: het zijn de beelden die langskomen nadat ergens ter wereld een zware aardbeving is geweest.
Aardbevingen behoren tot de dodelijkste natuurrampen. De onderzeese aardbeving en tsunami in de Indische Oceaan in 2004 en de aardbeving in Haïti in 2010 hadden beide meer dan 220.000 doden tot gevolg. De aardbeving in Turkije begin februari van dit jaar eiste minstens 50.000 levens.
Deze zware aardbevingen komen voor langs de grenzen van tektonische platen, waarvan de aarde negen grote en zes kleine telt (zie ‘Krachtige aardbevingen’). De platen van ongeveer 100 kilometer dikte drijven op de mantel van de aarde. Met de snelheid van een paar centimeter per jaar bewegen de platen van elkaar af, naar elkaar toe of langs elkaar heen. Hierdoor ontstaan spanningen in de aardkorst, die zich eens in de zoveel tijd ontladen in een plotselinge verschuiving: een aardbeving.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout